Orzeł stanowią

Historia pochodzenia Garudasany w filozofii indyjskiej jest bardzo zabawna. Nazwa Garudasana, czyli postawa orła, pochodzi od "Garuda" - orła, króla ptaków. Garuda spotkał się z Wisznu, który zaoferował spełnienie wszystkich swoich pragnień. Garuda chciał być wyższy niż Wisznu. Mądry bóg Wisznu zaproponował, aby zostać jego wierzchowcem.

Korzyści

Wykonawszy pozę orła co najmniej raz, sam zgadniesz, która część ciała się rozwija. Przede wszystkim jest to pas ramienny. Asana eliminuje sztywność ramion, zwiększa krążenie krwi i uczucie ich kończyn od ramion po koniuszki palców.

Jeśli wykonasz skomplikowaną wersję pozy orła w jodze - ze skrzyżowanymi rękami i nogami, stanie się lekarstwem na żylaki, napady i ból mięśni łydek.

Pozę orła często mylono z sznurkiem, z powodu podobnych imion - Garudasana i Hanumanasana. Ale te asany nie mają ze sobą nic wspólnego, chyba że należą do tej samej duchowej i fizycznej praktyki.

Technika

Przyjmujemy wygodną pozycję, siedząc na piętach, kolana razem, z powrotem prosto. Pierwsza zasada yogini - To proste plecy, drugie - zamknięte usta i otwarty nos. Wyciągamy obie ręce do przodu, obracamy lewą dłoń w górę, a prawy łokieć schodzimy w lewe kolano. Przekraczamy ramiona i próbujemy połączyć dłonie razem. Jeśli dłonie nie łączą się (co jest normalne i typowe dla początkujących), możesz wziąć nadgarstek. Ale pamiętaj, aby skierować ruch w górę. Proszę uwaga na ramionach: próbujemy mentalnie przyłączyć się do łopatek i popchnąć klatkę piersiową do przodu. Patrząc w przyszłość, jak najbliżej, odwracamy ramiona.

To jest oryginalna wersja pozy orła.

Wykonamy dynamiczną wersję orła strzelającego.

Nie rozrywając projektu dłoni, od łokci zaczynamy delikatnie wznosić się w górę, ściśle prostując ciało wraz z dłońmi. W tym działaniu łopatka działa bardzo dobrze - zaczynają się obracać na zewnątrz i wyciągają klatkę piersiową, a jeśli ją opanujesz, pójdźmy dalej. Z poprzedniej pozycji nieco się rozciągamy i odchylamy. Próbujemy oddzielić żebra i rozciągnąć mięśnie międzyżebrowe, kierując ciało zawsze do góry i do tyłu.

Utrzymuj tę pozycję dokładnie tak długo, jak możesz oddychać równomiernie - nos, czując wdech i wydech na czubku nosa, miękkim wydechem, obróć ręce na środek, oddziel dłonie, zmień dłonie i powtórz drugą stronę.