Animizm w psychologii i filozofii - ciekawe fakty
Od najodleglejszych archaicznych głębin, kiedy ludzie dopiero zaczęli uczyć się wszechświata, powstał animizm, jako wczesna forma religii. Natura żyje, a wszystko zawiera ducha lub duszę: przedmiot, kamień, zwierzę, osobę. Tak starożytni ludzie wierzyli we wszystkie zakątki planety Ziemi.
Animizm - co to jest?
Angielski etnograf E. Tyler założył, że wszystkie religie, które istniały do tej pory, pochodziły z animistycznych poglądów człowieka. W języku łacińskim animizm jest anima, animus jest duszą lub duchem. Wiara w duchowy początek lub nadprzyrodzony bliźniak wszystkich żywych i nieżyjących w przyrodzie. Dusza i duch są substancjami, które nie są widoczne dla ludzkiego oka, a jeśli dusza jest związana z substancją materialną, w której się znajduje, duch jest niezależną energią wolną w swoim pobycie, gdziekolwiek i kiedykolwiek.
Kiedy i dlaczego pojawił się animizm?
Kiedy pojawił się animizm - historykom trudno jest wytropić ten proces, ale było to bardziej prawdopodobne na przejściowym etapie rozwoju neandertalczyka w rozsądnym człowieku, około 40 tysięcy lat temu. Wcześni przodkowie animizmu byli magią, fetyszyzm , animatyzm i totemizm. Ludzie niewiele wiedzieli o przyrodzie i nie potrafili wyjaśnić wielu zjawisk, które w niej istniały, więc wszyscy dali nadprzyrodzone moce i wierzyli w pokrewieństwo z totemami zwierząt z ich społeczności.
Animizm, który zastąpił totemizm, opierał się na wielowiekowych doświadczeniach obserwacji:
- marzenia (duch wędruje przez światy);
- stan podczas rytualnego stosowania roślin psychotropowych;
- rytuały pogrzebowe (dusza opuściła ciało).
Animizm w filozofii
Szkoły filozoficzne, które powstały w starożytnej Grecji, były wielokierunkowe w myśleniu, propagowaniu wartości i nauczaniu. Szkoła animizmu, kierowana przez matematyka i filozofa Pitagorasa, głosiła naukę ukierunkowaną na ostrożną interakcję z naturą, w której nie dotykasz - duch jest wszędzie odciśnięty. Animizm w filozofii to wiedza o nieśmiertelności duszy każdej istoty: czy to roślina, zwierzę, czy istota ludzka. Wszystko zawiera dusze tego samego porządku od ognia i powietrza, a w kolejnych inkarnacjach dusza niezmiennie podąża za nowym ciałem danym jej.
Animizm w psychologii
Psychologia jako niezależna dyscyplina powstała stosunkowo niedawno, a pojawienie się jej warunków wstępnych można uznać za całe wiekowe doświadczenie ludzi w znajomości ich dusz. Animizm w psychologii jest obrazem świata, w którym cała istniejąca rzeczywistość jest "uduchowiona" i ma uczucia i emocje . Psychologia animizmu wyraża się żywo w zjawisku dziecięcego myślenia, odkrywanym przez szwajcarskiego psychologa - filozofa J. Piageta. Dziecko wierzy, że jeśli czuje, to wszystko, co go otacza, ma uczucia. Animizm dziecięcy - funkcje:
- Ocena dzieci jako obiektów nieożywionych jako animowanych.
- Ruchomy obiekt wzmacnia animistyczną reprezentację dziecka, a podłoże może być postrzegane jako nieożywione.
- Szczyt myślenia animistycznego wynosi 5 lat (zanikając do 7 roku życia).
Animizm jako religia
W obawie przed potężnymi i niezrozumiałymi zjawiskami natury starożytni ludzie zaczęli ich ubóstwiać. Animizm jest wiarą w istnienie dusz i duchów, które przenikają wszystko, co jest na świecie. Błyskawice i grzmoty, słońce i księżyc, deszcz, śnieg i grad - osoba tak mała i bezbronna przed żywiołami, zaczyna zachęcać silne duchy i poświęca je, by spróbować ułagodzić.
Patrząc na narodziny i śmierć, osoba zasugerowała, że w momencie narodzin dziecka, dusza wchodzi w nią, a w chwili śmierci opuszcza ciało swoim oddechem. Starożytni wierzyli, że duch zmarłego pozostaje w eterycznej skorupie i nie opuszcza klanu plemienia. Kult upamiętnienia i zaszczytów dusz dążył do tego, aby duch męża stał się obrońcą i patronem sił zła innego świata.
Animizm w mitach starożytnej Grecji pomaga historykom studiować myślenie ludzi tamtego okresu. Jasne wizerunki bogów, ukształtowane w miarę upływu czasu od zrozumienia natury i funkcji, które niosą naturalne zjawiska:
- Zeus - kontroluje grzmoty i błyskawice, rozlewa się na ziemię z deszczem.
- Gaja (ziemia) - rodzi ogromne kamienne giganty (trzęsienia ziemi, skały).
- Hades (Thanatos) jest władcą podziemi, zabierającym dusze.
Animizm we współczesnym świecie
W różnych częściach Ziemi pozostały plemiona, które pozostały zwolennikami animizmu - są to małe ludy, ze starożytnym stylem życia. Na północy i na Syberii są to: Evenks, Chanty, Nanais, Udegeans. Współczesny animizm opiera się na pozostałościach dawnych wierzeń:
- tradycje i obrzędy czci i upamiętnienia przodków;
- czarujący Dom (esencja domu);
- techniki szamańskie dla powrotu duszy do ciała (z chorobami psychicznego zmysłu).
Animizm - ciekawe fakty
Animizm jest wiarą w duchy i esencje, ponieważ starożytna religia pozostawiła ogromny ślad kulturowy w historii ludzkości. Powstały starożytne mity Skandynawii, Grecji, Egiptu - to światowa skarbnica wiedzy o ludzkim dziedzictwie świata. Animizm, który wyrósł z pierwotnych idei osoby o duszy, popłynął w bardziej doskonałe formy wierzeń, ale w niektórych aspektach przetrwał do dnia dzisiejszego w pogańskich świętach.
Interesujące fakty związane z animizmem:
- Wielki matematyk Pitagoras jest pierwszym wegetarianinem, zakazał uczniom zwierząt, ponieważ obecność ich dusz była dokładnie taka sama jak u człowieka.
- Małe dziecko w swoich wczesnych animistycznych wyobrażeniach myśli, że kiedy jedzie, księżyc "biegnie" za nim.
- Koryaks (rdzenni mieszkańcy Kamczatki), zabiwszy na polowanie wilka lub niedźwiedzia, nakładają skórę na jednego z myśliwych, tańczą wokół niego i śpiewają pieśń, w której zapewniają, że nie są winni śmierci zwierzęcia, a wina tego "rosyjskiego" . Celem rytuału jest przekierowanie gniewu duszy martwej bestii.
- Mieszkańcy wyspy Fidżi wierzą, że dusze zepsutych narzędzi (topory, noże) latają do bogów w celu dalszej służby.