Osteochondroza odnosi się do całego kompleksu zaburzeń zwyrodnieniowych i dystroficznych, które występują w tkance chrzęstnej stawów. Takie zaburzenia można zaobserwować w dowolnych stawach ciała, ale najczęstsze uszkodzenie krążków międzykręgowych, więc określenie "osteochondroza" jest zwykle rozumiane jako problem z kręgosłupem.
Fizjoterapia to leczenie czynnikami fizycznymi. Obejmuje on dużą liczbę sekcji, z których główne obejmują:
Istotą zastosowania fizjoterapii w osteochondrozie obszarów szyjnych i lędźwiowych jest zatrzymanie bólu, poprawa krążenia krwi w dotkniętym obszarze, działanie przeciwzapalne, zmniejszenie obrzęku, przywrócenie funkcji motorycznych, poprawa metabolizmu.
Wybór metodyTerapia diadynamiczna to metoda terapii pulsacyjnej, w której wykorzystywane są prądy o różnych kształtach i częstotliwościach, zasilane w trybie pulsacyjnym. Fizjoterapia DDT w osteochondrozie zapewnia kurs składający się z 5-8 procedur przeprowadzania prądów przeprowadzanych codziennie. Kursy powtarzane są z przerwą 14 dni z pozytywnym trendem. Ta metoda daje dobre wyniki z wyraźnym zespołem bólowym.
Przy umiarkowanym natężeniu bólu częściej stosuje się elektroforezę z lekami (leki przeciwbólowe, heparyna, magnez, jod, hydrokortyzon, lidaza, euphylina itp.), W zależności od objawów. Efekty segmentacyjne terapii ultradźwiękowej.
Z łagodnym bólem, główne metody fizjoterapii dla osteochondrozy szyjnej są balneoterapia, aplikacje ozonowo-parafinowe, jak również kombinowane.
Podczas remisji najskuteczniejsza jest laseroterapia. Metoda ta skutecznie eliminuje zespół odruchowy, a także stymuluje regenerację tkanki chrzęstnej.
Niestety, każda metoda fizjoterapii ma swoje przeciwwskazania. Najważniejsze z nich to: