Zespół psychopatii (z greckiej "choroby duszy") przejawia się w bezdusznym, pozbawionym emocji i manipulacyjnym zachowaniu wobec innych. Kim są psychopaci to osoby, które nie wiedzą, jak znaleźć kontakt z innymi ludźmi i chociaż termin ten jest dobrze znany, diagnoza ta nie istnieje w psychologii. Spory dotyczące tej choroby nie ustępują.
Pierwsze pomysły dotyczące psychopatii sformułował w 1941 r. Amerykański psychiatra Hervey Cleckley. Wcześniej poszczególne objawy opisywano pod innymi nazwami, na przykład szaleństwem jasnym lub moralnym. Jeśli osoba jest pozbawiona emocji, impulsywna - nie oznacza to, że jest chory. Według statystyk, 10% wszystkich ludzi ma cechy psychopatyczne. Tylko 1-2% populacji to pacjenci kliniczni, w szczególności wielu z nich znajduje się w środowisku przestępczym (25%).
Klasyfikacja, objawy i charakterystyka tego zespołu są dyskusyjne. Nadal nie wiadomo, jak stają się psychopaci i co wywołuje rozwój tego zespołu. Anomalia osobowości może być wrodzona lub nabyta - w warunkach negatywnego środowiska zewnętrznego, z uszkodzeniem neuronów mózgowych przez toksyczne produkty. Wady osobowości są nieodwracalne, a psychopatia jest trudna do leczenia, chociaż w dzieciństwie syndrom łatwiej kontrolować i korygować zachowania aspołeczne.
Psychopata nie ma zdolności do odczuwania empatii, ale same objawy nie wskazują na obecność diagnozy klinicznej. Ponieważ cechy psychopatyczne nie wskazują na obecność tego zespołu, jeśli jest ich mniej niż trzy. Czasami zarówno otoczenie, jak i sam pacjent nie wiedzą o diagnozie, a objawy są podejmowane dla cech osobistych. Naukowcy nazywają następujące objawy psychopaty:
Nawet jeśli weźmiemy pod uwagę, że nie wszyscy psychopaci są podatni na przemoc, stanowią zagrożenie dla społeczeństwa, w szczególności dla osób z kryminalną przeszłością. Ich działania są destrukcyjne, bardziej w odniesieniu do ludzkiej natury. Pobudliwa osobowość psychopatyczna stawia nadmierne wymagania innym. Tacy ludzie są w konflikcie, łatwo wściekli, a nawet zdolni do morderstwa. Psychopaci są społecznymi drapieżcami, co wyraża się w następujących działaniach:
Niektórzy ludzie błędnie łączą dwie koncepcje - psychopatę i socjopatę. Oba terminy opisują aspołeczne zaburzenie osobowości i mają wspólne cechy. Podobieństwo tych typów jest następujące:
Jak odróżnić psychopatę od socjopaty - w przeciwieństwie do tego drugiego, zupełnie nie ma skrupułów, ale potrafi planować. Bardziej impulsywni socjopaci nie wiedzą, jak długo pozostawać w jednej roli (rodzina, pole zawodowe), są bardziej impulsywni, nie powściągliwi. Niektórzy eksperci twierdzą, że psychopatia jest zaburzeniem wrodzonym, a socjopatia jest nabytą traumą lub doświadczeniem.
Osoby z zespołem psychopatycznym można podzielić na kilka typów.
Rozumiejąc, kim są psychopaci i jakie niebezpieczeństwa mogą stwarzać, musisz wypracować odpowiedni schemat postępowania z tymi ludźmi. Wcześniej czy później pojawi się patologia charakteru. Relacje z psychopatą są zawsze dużym ciężarem, ponieważ ludzie z zaburzeniami osobowości powodują cierpienie, by zamknąć ludzi. Kobiety psychicznie kobiece są mniej powszechne, ale chorobie mogą towarzyszyć takie zaburzenia, jak kleptomanii, alkoholizm, rozwiązłość seksualna itp. Męscy psychopaci są hipokrytami, niemoralni, niezdolni do wzajemnych uczuć. Kochające relacje z nimi traumatyzują kobiety.
Bez względu na objawy, rodzaj choroby i zachowania, osoby psychopatyczne wymagają specjalnego leczenia. Zachowanie psychopaty jest przewidywalne, jeśli diagnoza zostanie udowodniona. I chociaż nie ma uniwersalnego modelu zachowania, podczas postępowania z osobami chorymi psychicznie należy przestrzegać następujących zasad:
Najlepsza obrona przed psychopatą zrywa z nim. Ale jeśli nie jest to możliwe (na przykład jest to ojciec lub matka wspólnego dziecka lub szefa) i ciągle gra na uczuciach, ważne jest, aby inteligentnie zachowywać się w komunikacji. Psychologia psychopatów jest taka, że muszą oni czuć swoją wagę, niezastąpienie, grać dramat. Najlepszym odbiorem w tym przypadku jest wywołanie utraty zainteresowania. Oznacza to dawanie nudnych reakcji na działanie manipulatora: łatwo jest odpowiedzieć, mówić spokojnie, pokazać się jako przewidywalny rozmówca. Gorzej, skoro psychopata nie może istnieć.
Ważne jest również zerwanie kontaktów z niestabilnymi osobowościami: zacznij od stopniowej odległości (ogranicz czas komunikacyjny, chowaj się za zatrudnieniem) i stawiaj końcowy punkt w relacji bezosobowej, czyli korzystaj z telefonu lub Internetu. Niektórzy, nie wiedząc, jak rozstać się z psychopatą, zachowują się niepoprawnie i urządzają dramaty. To tylko prowokuje rozmówcę do konfliktu i dalszych prześladowań. Wskazane jest zaangażowanie w separację osób trzecich, które poznają sytuację od wewnątrz i wsparcie w trudnym wyborze.
Ludzie z psychopatią cechy charakteru komplikują istnienie innych, ale są też niektórzy psychopaci, których nie można usunąć z życia: dzieci, rodziców, krewnych. Powstaje pytanie - jak pomóc psychopacie w budowaniu normalnych relacji z ludźmi? Możliwe metody leczenia i ulgi to:
Z reguły, pytając o to, kim są psychopaci, od razu przychodzą na myśl sławni bohaterowie książek i filmów: Hannibal Lecter, Iago Szekspira, Annie Wilks i Carrie Stephen King, "American Psycho" Patrick Bateman, "Mechaniczna pomarańcza" Alex. W życiu objawy nie są tak wyraźne. Znani psychopaci: nie tylko stali się maniakami i przestępcami, ale byli naznaczeni niesamowitymi osiągnięciami. Są to na przykład takie osoby, jak:
Ci ludzie byli wspaniałymi naukowcami, pisarzami, artystami i politykami. Dziś psychopatia nadal stanowi poważny problem, który nie jest w pełni zrozumiały, ale który można i trzeba rozwiązać. Ludzie z patologią mają wielką szansę stać się pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, jeśli znają ich słabości i wiedzą, jak kierować negatywną energię we właściwym kierunku.