Myślenie wizualne i wyobrażeniowe
Kompleksowa, głęboka, wielopłaszczyznowa wiedza o świecie jest niemożliwa bez wyższego procesu poznawczego - myślenia. W psychologii istnieje kilka rodzajów myślenia, które różnią się przede wszystkim treścią: abstrakcyjnym, wizualno-skutecznym i wizualno-figuratywnym. Ponadto są tacy, których główną cechą jest charakter zadań: teoretyczny i praktyczny, a ten, który obejmuje pewną oryginalność myślenia, dzieli się na: twórczą i reprodukcyjną.
Tworzenie wizualno-graficznego myślenia
Istotą wizualno-graficznego myślenia jest rozwiązywanie zadań wyznaczonych za pomocą reprezentacji, obrazów (te ostatnie są przechowywane w pamięci operacyjnej i krótkoterminowej). W najprostszej formie przejawia się w dziecku w wieku przedszkolnym i szkole podstawowej (4-7 lat). W tym okresie następuje przejście od efektywności wizualnej do myślenia, które rozważamy. Dziecko nie jest już wymagane, tak jak poprzednio, aby dotknąć nowego przedmiotu, aby go dotknąć dłońmi. Najważniejszą rzeczą jest umiejętność wyraźnego postrzegania go, reprezentowania go.
Ważne jest, aby pamiętać, że ten rodzaj myślenia jest obecny u architektów, projektantów mody, poetów, perfumiarzy, artystów. Jego główną cechą jest to, że osoba postrzega obiekt w kategoriach jego wszechstronności, umiejętnie łączy niezwykłe właściwości obiektu.
Badanie wizualno-figuratywnego myślenia
Szwajcarski psycholog Piaget przeprowadził eksperymenty, które umożliwiły stwierdzenie, że dzieci myślą w obrazach wizualnych bez kierowania się koncepcjami. Tak więc grupa dzieci w wieku 7 lat pokazała dwie kule, które zostały zrobione z ciasta i miały taką samą objętość. Dzieciak, po szczegółowym zbadaniu obiektów, twierdził, że są one takie same. Co więcej, badacz w oczach całej publiczności zmienił jedną z kul w placek. Dzieci z kolei zauważyły, że piłka po prostu zmieniła swój kształt, nie dodawały do niej ani jednego kawałka, ale mimo to byli zdania, że eksperymentator zwiększył ilość ciasta w spłaszczonej kuli.
Psychologowie tłumaczą to faktem, że dzieci w tym wieku mają niezwykłe poglądy, aby wyjaśnić, co się stało. W większości przypadków ich myślenie zależy od ich percepcje . Tak więc, gdy dzieci patrzą na piłkę, która zmieniła kształt i zajmuje więcej miejsca na stole, wierzą, że dodały ciasto do tego ciasta. Wynika to z ich myślenia w postaci obrazów wizualnych.
Jak rozwijać myślenie wizualno-figuratywne?
Nawet w pracach Arystotelesa zauważono znaczenie rozwoju tego typu myślenia. Tworzenie obrazu mentalnego pomaga osobie skupić się na rezultacie, dążyć do osiągnięcia planowanego, pozwala skoncentrować się na własnych działaniach. To pomaga aktywować potencjał twórczy, który tkwi w każdym z nas. Ten, kto rozwinął myślenie figuratywne, potrafi myśleć szybciej niż ci, którzy są zdominowani przez abstrakcję pamięć (więc prędkość pierwszego rodzaju myślenia wynosi 60 punktów bazowych, a abstrakcyjna to tylko 7 punktów bazowych).
Rozwój myślenia wizualno-graficznego jest promowany przez:
- przejście labiryntów;
- rysunek;
- czytanie, dalsza analiza postaci głównych bohaterów;
- ćwiczenia, w których każde zdjęcie z przedstawioną na nim elementarną postacią powinno zawierać jak najwięcej skojarzeń;
- używanie gier z permutacją pałeczek, zapałek (na przykład konieczne jest zrobienie dwóch trójkątów równoramiennych z 5 meczów);
- pisanie opowiadań, w których brakuje głównej części;
- ćwiczenia na poszukiwaniu analogów (należy znaleźć jak najwięcej właściwości tego samego przedmiotu z innymi).