Percepcja w psychologii
Percepcja jest jednym z głównych mentalnych procesów poznawczych, który tworzy subiektywny obraz świata w naszym umyśle. Odbicie w umyśle osoby następuje poprzez bezpośredni wpływ na zmysły, które obejmują wzrok, słuch, węch i dotyk. Od tego do jakiego systemu sensorycznego zależy wpływ, zależą również metody percepcji. To percepcja pozwala nam uświadomić sobie, co się z nami dzieje i jak wpływa na nas świat.
Cechy percepcji
Percepcja, podobnie jak inne procesy poznawcze, ma pewne cechy odróżniające ją od innych.
- Obiektywność. Jakość, która powstaje pod wpływem środowiska na nas. Z tego pływaka obiektywność nie jest wrodzona. Głównym wkładem w jego rozwój jest dotyk i ruch, który pozwala nam opanować obiektywny świat wokół nas.
- Uczciwość i struktura. Mechanizmy percepcji pozwalają nam dzielić niektóre obiekty na "szczegóły" bez naruszania ich integralności. Oceniając podmiot, rozpoznajemy jego integralną strukturę i możemy podkreślić jego cechy i właściwości.
- Stałość Zgodnie ze stałością należy rozumieć względną stabilność długości, rozmiaru, kształtu, koloru, światła. Na przykład, widzimy stołek równie duży, niezależnie od tego, czy jest to krok od nas, czy na drugim końcu korytarza.
- Selektywność Proces percepcji może również charakteryzować się selektywnością. To dzięki niej dostrzegamy jedynie informacje z naszego środowiska, których potrzebujemy. Przykładem jest wyrażenie "osoba słyszy tylko to, co chce usłyszeć".
Jak powiedziano wcześniej, rozwój percepcji, a dokładniej charakterystyczne jej cechy, ma miejsce, gdy dziecko dorasta. Przejawia się to w fakcie, że kształt przedmiotu staje się bardziej znaczący dla dziecka. Nawet w okresie niemowlęcym osoba uczy się rozpoznawać ludzi i przedmioty wokół siebie. Wskaźnik ilościowy ruchów chaotycznych zmniejsza się, a liczba ukierunkowanych ruchów ciała wzrasta. Aktywny rozwój percepcji trwa do młodszego wieku szkolnego.
Ten mentalny proces, podobnie jak wszystkie inne, może nie rozwinąć się całkiem poprawnie, dlatego badanie zaburzeń percepcji jest bardzo aktualną kwestią w naszych czasach.
Przyczyną różnych anomalii w rozwoju zrozumienia tego, co się dzieje, mogą być luki w związku między systemami narządów zmysłu i odpowiadających im ośrodków mózgu, w wyniku urazów lub zmian morfologicznych w ciele.
Nawet jeśli wybierzesz jedno naruszenie, jego opis zajmie dużo miejsca. Naruszenie pociąga za sobą wiele innych regresywnych procesów w ciele, które jeszcze bardziej pogarszają jego objawy.
Zakłócenia w pracy dowolnego układu czuciowego mogą wskazywać na uszkodzenie odpowiedniego obszaru mózgu. Na przykład w przypadku topograficznego naruszenia percepcji osoba może dosłownie "wędrować po trzech sosenach", ponieważ utraciła zdolność poruszania się po terenie. Silne zatrucie alkoholem wpływa również na postrzeganie osoby, w tym stanie praktycznie nie jest wrażliwe, więc będzie mu trudno dotrzeć.
Ogólnie rzecz biorąc, nawet przy pojedynczym zaburzeniu percepcji, podstawowe potrzeby organizmu mogą ucierpieć, co w każdym przypadku jest wysoce niepożądanym i niebezpiecznym procesem.