Osobowość. Od niepamiętnych czasów tysiące filozofów, a później psychologowie dążą do poznania jej istoty, prawdziwego "ja", jego natury świadomości i ukryte motywy nieświadomości. Każda osoba, jakby nie sądził, że sam w pełni się zna, jest w błędzie. Wszyscy jesteśmy nieznanymi cząstkami ogromnego Wszechświata. A ponieważ problem jednostki pozostaje aktualny w psychologii społecznej do dnia dzisiejszego.

Problem zrozumienia osobowości w psychologii

Dziś dzięki pracy wielu utalentowanych psychologów mamy następujące podejścia do badania osobowości:

  1. Diagnoza jego struktury społeczno-psychologicznej.
  2. Badanie osobowości w zakresie socjologii i psychologii.
  3. Analiza wszystkich możliwych sposobów jej uspołecznienia.

Jeśli mówimy o jego strukturze, to zgodnie z naukami Freuda należy ją rozróżnić:

  1. Składnik osobowości "To". Należą do nich dyski, które w każdym przypadku zostaną potępione przez społeczeństwo.
  2. "Super-I". W tej kategorii należy przypisać prawa moralne, zasady moralne człowieka.
  3. "Ja". Łączy potrzeby cielesne, instynkty. Zawsze jest walka pomiędzy dwoma poprzednimi komponentami.

Problem kształtowania osobowości

Na pewnych etapach rozwoju człowiek jest doskonalony, zamienia się w dojrzałą osobowość. Etapy jego powstawania ujawniają się właśnie w procesie edukacji. Ponadto, poprzez interakcję ze społeczeństwem, rozwijanie umiejętności komunikacyjnych, każdy z nas rozwija samodzielność, manifestuje swoją indywidualność.

Problem osobowości w socjologii

Socjologowie postanowili zdefiniować tę koncepcję osobowości jako:

  • przedmiotem interakcji między swoim rodzajem, społeczeństwem;
  • jako osobna cecha jednostki, która odczuwa się tylko w chwilach wspólnej pracy ze społeczeństwem, aktywności, rozmowy.