Psychologia anormalnego rozwoju jest jednym z kierunków psychoanaliza który jest najbardziej bezpośrednio związany z objawami klinicznymi różnych zaburzeń fizjologicznych w rozwoju człowieka. W gruncie rzeczy jest to obszar naukowy, który bada mentalną disontogenezę: wszelkie odchylenia od norm rozwoju umysłowego.

Jeśli na przykład dziecko ma wyraźne upośledzenie słuchu, to w wyniku tego spowalnia rozwój funkcji mowy, co prowadzi do trudności z adaptacją w środowisku. A rozwój umysłowy dziecka, odpowiednio, będzie w pewnym stopniu różnił się od tych procesów i etapów, przez które przechodzą jego rówieśnicy, którzy nie cierpią takich odchyleń od normy.

Znaczenie komfortu psychicznego

Wszelkie ograniczenia fizycznych możliwości, w taki czy inny sposób, wpływają na stan psychiczny osoby i główny aspekt, który uważa psychologia rozwoju anomalnego dziecka i jest uważany za kamień węgielny wszelkich prac z takimi dziećmi, jest to, że dziecko z niepełnosprawnością fizyczną, zwłaszcza wrodzone lub nabyte w młodym wieku nie postrzega ich jako czegoś nienaturalnego. Dla niego jest to normą, żył z tym tak długo, jak długo pamiętał o sobie, a jego postrzeganie świata bardzo różni się od podstawowej interakcji z otoczeniem jego zdrowych rówieśników. Dlatego przy pracy z takimi przypadkami niezwykle ważne jest, aby nie zakłócać komfortu psychicznego dziecka, sprawnie przygotowywać go do relacji z otoczeniem i otoczeniem społecznym, w którym będzie.

Psychologia anormalnego rozwoju osobowości jest dość złożona w swej strukturze i zależy przede wszystkim od etymologii fizycznych odchyleń od normy i ich konsekwencji, przejawiających się już w umysłowym rozwoju osoby. Dlatego szczególną uwagę zwraca się na anomalny rozwój w psychologii specjalnej, ponieważ każda wada może jednocześnie oddziaływać na kilka poziomów ludzkiej psychiki jednocześnie, co nie zwalnia, wpływając na jakość życia dziecka i jego adekwatność. percepcje wszystko to się dzieje.