Kim jest hipochondryk, hipochondria

Są ludzie, którzy mają ciągły niepokój i obawiają się o swoje zdrowie. Wydaje im się, że jeśli nie są chorzy teraz, to mogą zachorować w następnej chwili. Słuchają wrażeń: czy nie jest czas na wizytę u lekarza, ponieważ mają prawie śmiertelną chorobę. Ich doświadczenia są jasne dla lekarzy: są chorzy, a ich choroba nazywa się - hipochondria.

Czym jest hipochondria?

Hipochondria to dziwna choroba, która często pojawia się jako dziecko, stopniowo rozwija się i całkowicie chwyta człowieka w okresie dojrzałości, zamieniając jego życie w ciągłe oczekiwanie lub uczucie choroby, ale dokładne przyczyny jego pojawienia się nie zostały jeszcze ustalone. Choroba nie jest tak zabawna i nieszkodliwa, jak się wydaje, i często prowadzi do zaburzenia psychiczne wyrażone w konwencjonalnie zwanych obsesyjnych, przewartościowanych lub złudzeń.

Kim jest hipochondryk?

Oficjalna medycyna twierdzi, że w pewnym momencie każda osoba może zachowywać się jak hipochondryk, "słuchając" wewnętrznego stanu i zauważając pewne usterki w pracy organizmu, ale ten stan jest szybko rozwiązany przez większość. Inną rzeczą jest hipochondryk - osoba, która jest pewna, że jest niszczona przez poważną lub, co gorsza, nieuleczalną chorobę, a to go przygnębia, przeszkadza i przeraża, a ostatecznie zamienia się w stan maniakalny. Rozmowa z hipochondrykiem jest trudna: są dobrze wyszkoleni w medycynie, ponieważ regularnie słuchają i oglądają programy na tematy związane ze zdrowiem, czytają literaturę medyczną. Bardzo trudno jest przekonać ich, że nie chorują lub że choroba nie jest poważna.

Hipochondria - przyczyny

W zwykłym życiu powszechnie uważa się, że hipochondria powstaje na tle depresji i depresji. Jest jednak wiele innych powodów, dla których warto się z nim zapoznać. Uważa się, że emocjonalne, wrażliwe, wrażliwe są bardziej podatne na inne choroby. Wśród hipochondryków większość stanowią ludzie starsi, szczególnie ci, którzy są podejrzliwi i martwią się o swoje zdrowie, chociaż odkryto nastolatków i osoby w innych epokach. Głównymi przyczynami występowania hipochondrii są:

uporczywe stany lękowe i depresyjne;
nie przechodzenie przez lęki i nerwice;
przerażona podejrzliwość;
niechęć do zaakceptowania twojego wieku (dla wielu seniorów);
problemy w komunikacji;
przewlekłe ciężkie choroby;
częste choroby wieku dziecięcego, które sprawiały, że rodzice byli bardziej niespokojni;
porażki seksualne.

Osoba cierpiąca na tę chorobę może doświadczać ataków hipochondrycznych na tle rozwijającej się nerwicy i depresji, raka, napadów schizofrenicznych, a nawet przeziębienia. W tym przypadku lekarze podejmują środki w celu leczenia rozpoznanej choroby i zmniejszenia destrukcyjnego wpływu sytuacji psychotraumatycznych.

Hipochondria - objawy i leczenie

Jak każda inna choroba, hipochondria ma swoje własne objawy, które determinują stosowane metody leczenia, biorąc pod uwagę stan psychofizyczny pacjenta, jego indywidualne cechy. Przez długi czas obecna choroba może powodować zaburzenia hipochondryczne, pogarszając ogólny stan depresyjny, zwiększając podejrzliwość i lęk.

Hipochondria - objawy

Nawet możliwość zachorowania powoduje ciągłe zaniepokojenie hipochondryka. Może argumentować, że wie, co choruje, ale to przekonanie ciągle się zmienia, jako że "pacjent" odkrywa objawy jednej lub drugiej choroby. Jeśli obawy dotyczą serca, pracy przewodu pokarmowego, mózgu lub organów rozrodczych, to lekarze uważają, że przed nimi jest czysta hipochondria. Choroba ma następujące objawy:

skargi na zły stan zdrowia w przypadku braku problemów;
postrzeganie normalnego zdrowia jako bolesnego;
zaufanie do obecności nieuleczalnych chorób;
niemożność przekonania pacjenta w przypadku braku śmiertelnej choroby;
w ciężkich przypadkach - próby samobójcze, halucynacje.

Hipochondria - leczenie

Leczenie hipochondrii stanowi pewną trudność, ponieważ hipochondry zazwyczaj nie kojarzą istniejącego stanu emocjonalnego z ich stanem psychicznym, ale postrzegają go jako wynik działania wynalezionej przez nich choroby, której symptomy odczuwają, a nawet wiedzą, jak ją leczyć. Jednak pomimo trudności w komunikacji z hipochondrykiem, choroba jest uleczalna. Jednocześnie psychiatra i psychoterapeuta mogą ustalić, jak leczyć hipochondrię, a głównym celem jest zmiana myśli i nawyków behawioralnych.

Hipochondria - jak się pozbyć?

Lekarze twierdzą, że choroba może być wyleczona sama, jeśli dokładnie zastosujesz się do zaleceń specjalisty, a leczenie farmakologiczne może nie być nawet konieczne. Aby to zrobić, wystarczy znać metody i techniki, które pozwolą ci samodzielnie wymyślić, jak pozbyć się hipochondrii i zastosować je w praktyce, ale zdecydowanie są pod kontrolą. Najbardziej skuteczne są:

pracować, aby wyeliminować obawy;
przezwyciężenie izolacji społecznej, określenie miejsca w społeczeństwie;
zwiększyć poczucie własnej wartości;
praktyczna konsolidacja pozytywnych cech i umiejętności;
prowadzenie dziennika z opanowaniem umiejętności analizy zapisów;
triki terapii sztuką;
ćwiczenia oddechowe;
relaksacja;
joga

Jak pomóc w hipochondrii?

Aby dać praktyczną pomoc osobie cierpiącej na hipochondrię, musisz wiedzieć na pewno, że nie masz do czynienia ze zwykłym szuler- Zespół Munchhausena który jest podatny na udawanie choroby. W przypadku hipochondryka przesadne objawy rzekomej choroby i zwiększone obawy dotyczące stanu zdrowia mają tendencję do przesadzania, dlatego musi je zapewniać nie tylko specjalista medyczny, ale także bliscy członkowie rodziny. Muszą wiedzieć, jak żyć z hipochondrykiem, aby pomóc w walce z chorobą.

Często również w chęci pomocy krewnym opiekują się pacjentem, co pogarsza jego stan i zwiększa jego podejrzliwość. Eksperci zalecają przyjęcie innego, bardziej skutecznego zachowania w rodzinie:

angażować hipochondryka do spraw domowych;
poszerzyć krąg komunikacji z ludźmi z pozytywne myślenie i różnorodne interesy;
uwagę na zarzuty dotyczące choroby, traktując je poważnie;
nie omawiać problemów zdrowia, życia i śmierci w obecności hipochondryka;
zminimalizować możliwość oglądania programów telewizyjnych na temat zdrowia;
pomóc znaleźć interesującą działalność, która poprawi nastrój;
Nie skarżą się hipochondrię, nie odsuwaj z nim rozmów, nie denerwuj się;
zapewnić możliwość opiekowania się innymi członkami rodziny lub zwierzętami domowymi.

Hipochondria - objawy i leczenie hipochondrii