Demofobia lub ohlofobiya, a innymi słowy, po prostu strach przed tłumami lub dużymi tłumami, nie jest obecnie rozpatrywany oddzielnie od agorafobia - strach przed otwartymi przestrzeniami, ponieważ uważa się, że te dwa rodzaje fobii są nierozerwalnie połączone i mają te same korzenie.
Objawy i etymologiaRzeczywiście, osoba, która czuje się niekomfortowo z powodu bycia w tłumie, po prostu czuje się niekomfortowo, przebywając na dużym pustym terenie i, głównie, o równej, płaskiej powierzchni. W obu przypadkach zaczyna odczuwać mdłości, zawroty głowy i drżenie kończyn. Niemal zawsze towarzyszy temu trudności w oddychaniu i palpitacje serca.
Na czym polega taka fobia, jak strach przed tłumem? Brak jest konsensusu w tej kwestii. Powszechnie uważa się, że osoba cierpiąca na agorafobię boi się zostać zmiażdżona, wydaje mu się, że gromadzący się wokół niej ludzie stanowią bezpośrednie zagrożenie dla jego życia, na przykład może uzyskać od nich jakąkolwiek chorobę. Ale wszystkie agorafoby mają jedną wspólną cechę: jest ukrytym lub oczywistym kompleksem niższości, najczęściej umieszczanym w dzieciństwie. Osoby o wyraźnych cechach przywódczych lub po prostu pewne siebie jednostki nigdy nie cierpią z powodu strachu przed tłumem.
Metody leczeniaAgorafobia w obu jej przejawach jest doskonale uleczalna i dziś istnieje wiele metod na pozbycie się tej plagi. Ale wszystkie one muszą zawierać zestaw ćwiczeń oddechowych, a także pewne kompleksy psychologicznego wpływu na pacjenta, mające na celu jego zwiększenie samoocena i stopniowe wprowadzenie agorafobii do miejsc masowego zagęszczenia. Zwykle, jak tylko osoba pozbędzie się kompleksu niższości, przejdzie demofobia i zaczyna żyć normalnie.
Strach przed tłumem ludzi może objawiać się u tych, którzy bezpośrednio doświadczyli skutków zmiażdżenia, na przykład będąc na stadionie podczas meczu piłki nożnej i otrzymali obrażenia fizyczne. W takim przypadku leczenie może różnić się od powyższych metod, a tutaj hipnoterapia będzie najbardziej udana, podczas której terapeuta powróci wspomnienia pacjenta do dnia tragedii, zmuszając go do "stracenia" mentalnie innego scenariusza, w którym wszystko jest spokojne i pogodne. Zwykle taka technika daje dobre wyniki, a osoba całkowicie pozbywa się swoich lęków.