Strach przed wodą

Do tej pory, zgodnie z częstotliwością ludzkich lęków, ustalono, że lęk przed wodą jest prawdziwą fobią. Dość powszechny strach ma nawet dwie nazwy: aquafobia lub hydrofobia to strach przed wodą i pływaniem.

Biorąc pod uwagę naturę pochodzenia i pojawienie się lęku przed wodą, jasne jest, że ten lęk, a także lęk wysokości, odnoszą się do najbardziej uzasadnionych i zrozumiałych. W końcu jest ona naturalna i ma określoną przyczynę. Mianowicie: instynkt samozachowawczy . Dlatego należy traktować z troską, a nawet wdzięcznością. Jeśli taka funkcja naszego ciała, w szczególności - mózgu, nie byłaby, to znacznie więcej wypadków wiązałoby się z wodą! Ale są sytuacje, w których po prostu niemożliwe jest kontrolowanie siebie i swojego strachu. Stwarza to wielkie niedogodności i problemy. Na przykład, gdy dana osoba zdaje sobie sprawę, że panicznie boi się wody, głębi i wszystkiego, co ma związek z wodą - odczuwa bezgraniczny niepokój i lęk. W takich okolicznościach bardzo trudno jest odpocząć i uprawiać sporty wodne.

Strach przed wodą u dzieci

Strach przed wodą u dzieci występuje częściej niż u dorosłych. Jest to przypisywane objawom neurotycznym. Wykryj to w wieku 4-5 lat. Gorączka jest dość stabilnym objawem, może trwać 3-4 lata. Rodzice konwulsyjnie zaczynają przypominać, co może dać impuls rozwojowi tego strachu u dziecka. Ale najprawdopodobniej nie można go znaleźć, ponieważ po prostu nie istnieje. Cztery lata to wiek dziecka, kiedy wszystkie lęki zaczynają się rozwijać bardzo szybko, z konsekwencjami, które nie są łatwe dla dziecka i jego rodziców. Oznacza to, że nawet najmniejsze, według ciebie, negatywne emocje mogą przerodzić się w poważny i uporczywy lęk.

Opinie psychoanalityków sprowadzają się do tego, że woda jest uosobieniem zmysłowości. Nie bez powodu dziś pojawiają się wyrażenia: "przytłaczające emocje" i "dławienie uczuciami".

Jak pokonać lęk przed wodą?

Jest tylko jeden pewny sposób na przezwyciężenie lęku przed wodą. I to - autosugestia . Zmuś się, aby przestać bać się wody. Inspiruj się, że woda nie jest lękliwa, że w niej nie ma dla ciebie nic niebezpiecznego i niepokojącego. Poczynając od świadomości, kończąc na podświadomości, stopniowo lub pewnego dnia twoje ciało na pewno wejdzie do wody i żadne myśli nie zakłócą spokoju ducha. Ale może to zająć dużo czasu i pracować nad sobą. Najpierw zrozum siebie, zrozum powody tego zachowania. Następnie wyjaśnij sobie i zniszcz swoje fikcyjne mity.

Jeśli nagle Twoje dziecko przestraszy się wody

W żadnym wypadku nie trzeba go gwałcić, próbując wciągnąć go do wody. Powinieneś wylać go z konewki, ale niech to nie będzie w wodzie, ale stań na brzegu.
Zanurz go i podlew głowę z konewki.
W domu możesz zorganizować ciekawe, ale zgrabne gry i treningi. Zacznijmy od tego, że wrzucamy się do siebie nawzajem, niech przestanie się bać rozpryskiwania.
Na przykład, ucz swoje dziecko, aby nie bać się, że dostaniesz wodę w twarz dzięki temu, że trzymasz powietrze razem i opuszczasz głowy pod wodę. Daj dziecku do zrozumienia, że woda na jego twarzy - to nie jest przerażające, że ma dość powietrza i nie będzie się dusił.