Instynkt samozachowawczy

Aby przetrwać w warunkach wciąż dzikiej natury, człowiek posiadał kilka podstawowych umiejętności instynktownych, których pojawienie się było spowodowane jedynym pragnieniem - przetrwania w warunkach, które nie zostały do tego przystosowane.

Instynkt samozachowawczy człowieka jest jednym z najbardziej wyrazistych mechanizmów obronnych naszego ciała. Aby uświadomić sobie jego wartość, konieczne jest zrozumienie, w jaki sposób jest on w stanie nas chronić.

U ludzi ten instynkt ma kilka postaci manifestacji:

Biologicznie nieświadomie - w formie nieświadomych zachowań. Mają one na celu uniknięcie bezpośredniego lub bezpośredniego zagrożenia życia. Ucieczka przed straszliwą bestią i szereg innych działań, gdy "same nogi są", są jej przejawem. Nieświadome unikanie ludzkich obiektów lub zjawisk, które mogą powodować ból, mówi o tym samym pragnieniu pozostania przy życiu.
Biologicznie świadomie - w formie ukrytych względów użytkowania lub bezpieczeństwa. Zwykle niebezpieczeństwo jest realizowane, a osoba pod kontrolą jego umysłu próbuje znaleźć wyjście z obecnej, zagrażającej życiu sytuacji.

Naruszenie instynktu samozachowawczego dziś odbywa się kosztem wpływu na rozwój człowieka jako osoby czynników społecznych i psychologicznych. Osoba staje się mniej podatna na podprogowe alarmy, a nawet na oczywiste niebezpieczeństwo. Główną bronią wewnętrznej "tarczy ochronnej" naszego ciała jest uczucie strachu, które pomaga nam uświadomić sobie złożoność sytuacji i zważyć nasze prawdziwe możliwości fizyczne. Wśród osób z brakiem instynktu samozachowawczego są samobójstwa. Psychologowie uważają, że ludzie, którzy położyli ręce na sobie, działają w niecodzienny sposób na ludzką psychikę. Taki czyn może być wykonywany tylko przez osobę przygnębioną i ograniczoną w przejawach wolności.

Jak stłumić instynkt samozachowawczy?

Globalna tendencja do globalizacji już praktycznie poradziła sobie z tym zadaniem, ponieważ ludzie w społeczeństwie czują się najbardziej chronieni i instynktownie w nich osadzeni, początki prymitywnych zachowań są zapomniane i znikają. Ale jeśli nadal jesteś zainteresowany pytaniem o to, jak wyłączyć instynkt samozachowawczy, to poniżej twoich zaleceń przedstawiono, aby to ułatwić.

Obciążenie stopniowe. Najważniejsze w tym przypadku jest krok po kroku przezwyciężanie ich lęków. Jeśli obsesji na punkcie skoku ze spadochronem zapobiega obsesyjny strach przed wzrostem, najpierw należy wspiąć się na wysokość 10-15 metrów nad ziemią. Można tego dokonać, wchodząc na piątą kondygnację wieżowca. Po tym, jak ta wysokość przestaje być zastraszająca, można przystąpić do poważniejszych testów.
Amortyzacja. Strach i instynktowne pragnienie ucieczki od nas mogą spowodować rzeczy, w rzeczywistości, nie zagrażające życiu, ale związane z czymś bardzo ważnym i znaczącym dla nas, epizodem naszego życia. Dlatego, aby wyłączyć samo-zachowanie, trzeba przemyśleć ich znaczenie. Być może, gdy przestaną być tacy ważni, przestaniesz się ich bać.
Dobry przykład odwagi. Jeśli w niektórych sytuacjach nie możesz wykazać siły swojego ducha, musisz spojrzeć na osobę, która wie, jak postępować w takich przypadkach. Dobry przykład czasami działa lepiej niż jakakolwiek rada lub zalecenie.

Możesz użyć tych technik, aby zneutralizować działanie instynktu samozachowawczego, wpływając na źródło strachu i doświadczeń. Oczywiście, nadmierny strach przed życiem pełnym życia uniemożliwia nam realizację naszych ambicji, ale należy pamiętać, że nasze ciało nie ma żadnych transcendentalnych zdolności, dlatego nie zaleca się całkowitego pozbycia się wewnętrznego mechanizmu ochronnego.