Praca ludzkiego mózgu dla współczesnych naukowców jest równie tajemnicza jak urządzenie firmamentu dla współczesnych Iwana Groźnego. Jednym z najciekawszych przejawów aktywności mózgu jest pamięć, która może być krótkotrwała, epizodyczna, a nawet emocjonalna. Oto ostatni wygląd i rozważ bardziej szczegółowo.
Czasami czytasz historię, a za kilka dni nie pamiętasz autora ani imienia. Ale zapach prześcieradeł, twarda, lekko szorstka okładka i radość z czytania pierwszej, przejętej przez siebie książki, natychmiast zapamiętają dziesięć lat później. Jest to jeden z przykładów pamięci emocjonalnej, która jest zawarta w czasie osoby przechodzącej przez silne doświadczenia. Ostatnie badania pomogły ustalić, że hormony nadnerczy są aktywnie zaangażowane w przechowywanie takich zdarzeń i nie są używane w zwykłych wspomnieniach. Prawdopodobnie jest to specjalny mechanizm zapamiętywania, który zapewnia nam tak żywe doświadczenie przeszłych wydarzeń.
W psychologii interesuje się emocjonalnym rodzajem pamięci, a dzięki jej zdolnościom do rozwijania się nie do zniesienia emocje pokrywają się, gdy pojawiają się nieświadome bodźce. Załóżmy, że w dzieciństwie chłopca wysłano do piekarni na świeży chleb, w drodze do domu kusił go przyjemny aromat, odłamał kawałek, ale potem zza rogu wyskoczył duży pies, który bardzo się przestraszył i upadł. Czas mijał, chłopiec dorósł i zapomniał o gorących produktach piekarniczych, ale nagle przeszedł obok piekarni i poczuł ten sam aromat, po którym nastąpiło uczucie niepokoju i zbliżającego się niebezpieczeństwa.
Nie każdy jest emocjonalny pamięć Rozwija się w ten sam sposób: można o tym przekonać, prosząc dwoje dzieci, które poruszyły tę samą karuzelę, o swoich wrażeniach. Ktoś wymachiwał rękami i opowiadał, jak wszystko się kręci, jaki koń miał, że dziewczyna z dużymi łukami siedziała z przodu, a chłopiec jechał na smoku od tyłu, a mój ojciec stał obok niego i machał ręką. Drugi powie ci, że było fajnie, karuzela wirowała, a on siedział smoka, tak pięknego. Rok później pierwsze dziecko będzie mogło zapamiętać i opowiedzieć o wszystkim, a drugie tylko potwierdzi, że jeździł na karuzeli zeszłego lata.
Nie można powiedzieć, że brak pamięci emocjonalnej jest poważną wadą, ale jest niezbędny dla wielu zawodów, na przykład nauczycieli i aktorów. Tak, a zdolność do sympatyzowania bez tego też będzie słabo rozwinięta. Ale jeśli nie masz takiego wspomnienia, nie powinieneś się denerwować, to tylko umiejętność, którą można poprawić poprzez regularne treningi.