Dysphoria - co to jest i jak jest leczona?
Osoba postrzega świat wokół siebie na różne sposoby, zmiana nastroju z radosnej i wznoszącej na smutną w określonych okolicznościach jest normą. Przedłużający się okres, w którym pozytywne wiadomości nie są zachęcające, powinien zostać ostrzeżony. Bycie w ponurym stanie przez długi czas może być niebezpieczne dla zdrowia, taki stan jest sygnałem obecności dysforii i musi zostać przezwyciężony.
Co to jest - dysforia?
To, co jest dysforią - niezadowalającym nastrojem w połączeniu z irytacją, tęsknotą i przygnębieniem, szczególną wrażliwością na działania i słowa innych, może nagle objawić się jako błysk bezpodstawnej agresji lub strachu. Objawy dysforii są podobne do depresji, czasami ta choroba jest łagodna i uważa się, że jest cecha negatywna . Regularny stan stresu w zachowaniu podmiotu może pojawić się nagle i trwać przez kilka godzin lub kilka dni.
Kiedy pojawia się dysforia?
W większości przypadków zaburzenia dysforyczne występują na tle chorób mózgu lub różnych postaci psychopatii - epilepsji, schizofrenii, hipoglikemii i dysmorfofobii. Wyrażone niezadowolenie z życia i cały szereg pojawiających się problemów to pierwsze oznaki choroby. Istnieją również pewne czynniki ryzyka, które mogą wywoływać dysforię u zdrowej osoby:
- przedłużony brak snu, prowadzący do wyczerpania układu nerwowego;
- skutki alkoholu prowadzące do delirium tremens;
- przyjmowanie narkotyków;
- długotrwała choroba, wyczerpywanie rezerw ciała;
- zaburzenia seksualne;
- reumatyzm;
- grypa;
- stres;
- skok hormonalny;
- Choroba Cushinga;
- dziedziczność;
- choroby naczyniowe mózgu;
- proces starzenia się - zanik.
Dysphoria - objawy i leczenie
Często objawy dysforii można postrzegać jako negatywną cechę charakteru. Dysphoria może nagle spaść na całkowicie zdrową osobę lub stać się sygnałem starczej starości. Osoby cierpiące na tę dolegliwość, w łagodnej postaci, nie hamują reakcji psychicznych, wręcz przeciwnie wykazują częste wybuchy aktywności. Objawy dysforii:
- przejaw agresji w przypadku braku motywu;
- niewłaściwie złożona zrzęda;
- ponura postawa;
- wrogość;
- sarkazm;
- ironia;
- uczucie rozpaczy i beznadziei, niepokój.
Dysphoria, jak każda choroba, ma różne etapy z wyraźnymi objawami. Jeśli ten stan utrzymuje się przez 7 kolejnych dni, układ wegetatywny i somatyczny zostaje zaburzony w organizmie - brak apetytu, zaburzenia snu, ataki częstoskurczu, nagłe spadki ciśnienia, wysychanie błon śluzowych. Rzadko, ale jest to możliwe, że taka choroba może wywołać gadatliwość - urojeniowy entuzjazm. Osoba w tym stanie może mieć chęć spożywania alkoholu, narkotyków lub popełnienia samobójstwa.
Jak leczyć dysforię?
Osoba może samodzielnie przezwyciężyć krótkotrwałą dysforię - zastosować auto-trening, techniki psychoterapeutyczne, ale jeśli nie możesz obniżyć stanu lęku i napięcia dłużej niż przez tydzień, powinieneś zasięgnąć porady u specjalisty. Lekarze wiedzą, jak radzić sobie z dysforią w bardziej poważnej postaci, mianując specjalne leki - środki uspokajające, barbiturany, antydepresanty, hormonalne środki pobudzające. Leczenie lekami bez porady psychiatry jest zabronione, może zaostrzyć przebieg choroby.
Dysforia płci
Dyskopatia płciowa jest jedną z odrębnych grup choroby, złożona postać patologii przejawia się w negatywnym nastawieniu jednostki do płci, fizyczna skorupa osoby nie odpowiada jego wewnętrznemu wyglądowi. Dokładna przyczyna choroby nie została ustalona, naukowcy nazywają szereg zaburzeń zdolnych wywołać tę patologię:
- naruszenie formacji wewnątrzmacicznej;
- zaburzenia równowagi hormonalnej, które wystąpiły podczas ciąży;
- wrodzona hermafrodytyzm;
- zaburzenia patologiczne endokrynologiczne;
- uzależnienie od choroby psychicznej.
Dyskrecja płci wywołuje stan długotrwałej depresji, może prowadzić do zaburzeń psychicznych, powoduje, że pożądanie nie tylko przebiega jak płeć przeciwna - transwestyci, ale także zmienia swój wygląd poprzez interwencje chirurgiczne. Jeśli występuje stan, taki jak dysforia płci, doświadczeni specjaliści podpowiedzą Ci, jak sobie z tym poradzić. Dokładną diagnozę przeprowadza się dopiero po kompleksowym badaniu - badaniu psychiatrycznym.
Przedmiesiączkowe dysforie
Hormonalne tło kobiecego ciała nie jest stabilne, w okresie PMS może występować okrutna dysforia, którą lekarze określają na określone objawy - zmiany apetytu, zwiększona drażliwość i zmęczenie, ból głowy, bezsenność, niezdolność skupić się , depresyjne i lękowe, wahania nastroju. Leczenie hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, pomaga przezwyciężyć chorobę.
Dysfunkcje po okresie
Silny spadek nastroju po stosunku seksualnym, charakterystyczny objaw poskorbionej dysforii, taki stan może trwać od kilku minut do kilku godzin. U mężczyzn dysfunkcja powojowa jest częstsza niż u kobiet, wiąże się ze stresem fizycznym i ostrym wydzielaniem hormonów. Jeśli taki stan pojawia się u kobiet, to cechuje go psychologiczne niezadowolenie z samego siebie lub z partnerem, obecność problemów w związku małżeńskim.
Dyskopatia alkoholowa
Objawy kliniczne dysfonii alkoholowej charakteryzują się wyraźną drażliwością, złośliwym nastrojem, stanem napiętym. Przepływa na różne sposoby - może się zamanifestować w ciągu kilku minut lub przekształcić w przedłużoną formę, trwającą do kilku tygodni. Warunki dyspastyczne mogą sygnalizować zbliżający się nawrót, takie objawy charakteryzują stopień głodu alkoholu.
Dysfunkcja alkoholowa może wystąpić z przewidywalną częstotliwością (raz na 3,6,12 miesiąca), w okresie przedłużającej się abstynencji od picia alkoholu - organizm wymaga alkoholowych środków pobudzających. Komunikacja z innymi osobami w takich ludziach powoduje irytację tylko w przypadku niezadowolenia z konkretnych wymagań. Traktuj ten stan lekami, stosując indywidualne podejście. Okres leczenia wynosi 2-4 tygodnie.