W życiu codziennym każdego człowieka odbywa się wiele procesów komunikacyjnych, dzięki którym różne informacje są wymieniane w różnych dziedzinach ludzkiej działalności. Zachowania komunikacyjne to termin psychologii praktycznej, oznaczający zbiór form, tradycji i norm. komunikowanie się ludzie w różnych grupach i społecznościach społecznych i narodowych.
Psychologia zachowań komunikacyjnych oznacza różne formy dzielenia się informacjami, pomysłami, wiedzą, emocjami na poziomie werbalnym i niewerbalnym. Przepisy, forma, standardy i tradycje komunikacji ludzi w różnych grupach mogą mieć swoje własne aspekty, ograniczenia i specyfikę. Na przykład forma wymiany informacji w społeczności zawodowej, kolektyw pracy różni się bardzo od komunikacji w grupie studentów. Definicja dopuszczalnych i niedopuszczalnych norm, a także przedmiotów komunikacji, zależy od wielu czynników:
Zwłaszcza te aspekty są dobrze monitorowane, gdy zachowują się komunikatywnie, w tym sposób wyrażania swoich myśli, pewne słownictwo i stopień emocjonalnej kolorystyki komunikacji. Strategie zachowań komunikacyjnych w podobnych organizacjach i instytucjach w różnych narodowych tradycjach, wieku, profesjonalnych i rządowych formatach mogą mieć zupełnie inne standardy.
W kulturze rosyjskiej rozmówca może zupełnie nieszkodliwie korygować zachowanie swojego przeciwnika i komentować jego wypowiedzi i zachowania, podczas gdy w kulturze zachodniej i amerykańskiej takie aspekty są niedopuszczalne, ponieważ można je uznać za pogwałcenie osobistej suwerenności. Jeżeli w związkach osobistych takie momenty są ustalane na poziomie wartości rodzinnych i zdolności ludzi do negocjacji, w sferze zawodowej związku wymagają one surowszej regulacji w celu uniknięcia konflikty .