W rosyjskim folklorze jest wiele bajecznych i tajemniczych stworzeń obdarzonych pewnymi umiejętnościami i zwiastunami przyszłych wydarzeń. Tutaj i ptak Gamayun zapowiada wybrane osobowości supremacji i szczęścia, chociaż w niektórych źródłach nazywa się to smutkiem i śmiercią.
Sama nazwa jest pochodzenia irańskiego i jest tłumaczona jako "błogosławiony", "szlachetny", "królewski". Pierwsze wzmianki na ten temat w rosyjskiej książce można znaleźć w traktatach Kozmy Indikoplov, które powstały w Rosji nie później niż w XV wieku. W nich Gamayun jest ptakiem odwiedzającym mityczne wyspy na wschodnim morzu w pobliżu raju i emanującym cudownym zapachem. Następnie przedstawiono ją bez łap i skrzydeł. Lecieła za pomocą ogona, żeby się przyczepić i nigdy nie dotykała ziemi, trzymając się piór na gałęziach drzew, kiedy chciała odpocząć.
Takie złudzenie ma pewne źródła. Faktem jest, że na początku XVI wieku zaczęto sprowadzać do Europy wypchane ptaki bez łapek i skrzydeł. Kupcy nazywali je rajskimi ptakami i wyjaśniali, jak latają i żyją. Później okazało się, że mieszkańcy po prostu odcięli części swoich ciał i użyli ich jako amulety . Ale mityczny obraz już się ukształtował i odzwierciedla się w kulturze, sztukach wizualnych i poezji jako symbol wiecznego lotu i proroctwa.
Ta mityczna kreatura wie o wszystkim i potrafi dużo powiedzieć:
Jest on przedstawiony na wielu flagach i emblematach jako symbol odrodzenia i odnowy, szczęścia i cudownej mocy. Po pojawieniu się obrazu V. Vasnetsova, "Ptak Gamauna to rzecz", który przedstawił jako czarnoskrzydły z mrocznie piękną kobiecą twarzą, zaczęli obdarzać ją tragicznym znaczeniem:
Istnieje mit, że jeśli pójdziesz za piórkiem tego ptaka, możesz dostać się do magicznego kraju. Istnieje wiele legend i przypowieści, w których pojawia się pióro ptaka Gamayun. Oto jeden z nich:
Ten ptak jest posłańcem Boga Velesa. Gamayun w mitologii słowiańskiej to:
Wielu ludzi chciałoby spotkać tego ptaka, ponieważ to, co jest Gamayun, to istota, która może doradzić osobie, jak żyć, opowiedzieć o wynikach przyszłych wydarzeń, ostrzec o niebezpieczeństwie. Tak nazywali go przodkowie przodków: