Agresywne dziecko

Ze zdumieniem obserwujemy, jak dziecko flirtuje z matką, pchając koleżanki z klasy w przedszkolu, gryząc nauczycieli. Dzieciak bezwiednie ściąga włosy, uderza pięściami i poprawia. Rodzice zastanawiają się, dlaczego dziecko jest agresywne. Co spowodowało, że ostatnio spokojny i kochający dzieciak nagle zamienia się w zwiastun. I najważniejsze pytanie, które niepokoi większość rodziców: co zrobić, gdy dziecko jest agresywne?

Gdzie agresja pochodzi od dziecka?

Głównym powodem występowania agresji dzieci jest niewłaściwie skonstruowany związek między rodzicami a dzieckiem. W takiej rodzinie z reguły nie poświęca się wystarczająco dużo uwagi. Drażni swoich rodziców, ponieważ ciągle przeszkadza, dezorientuje się pod jego stopami. Dzieciak jest zdenerwowany, rozczarowany tą postawą. Najprawdopodobniej czuje się bezbronny wobec ludzi, którzy są dla niego najważniejsi na świecie. A potem dziecko stara się zwrócić na siebie uwagę, choć poprzez agresję. Oczywiście, rodzice będą krzyczeć, besztać go, ale najważniejsze jest, aby zauważyć! Tak więc agresywne zachowanie dziecka jest rodzajem samoobrony.

Często przyczyną agresywnego zachowania jest wyuzdany styl wychowania, kiedy prawie wszystko jest dozwolone dla dziecka. Takie dzieci nie znają słowa "niemożliwe" i dlatego nie znają granic tego, co jest dozwolone.

Jedną z przyczyn agresji dziecka jest zaburzenie mózgu w wyniku powikłań podczas porodu lub urazu.

Przejście do nowej szkoły lub przedszkola, wrogiej szkoły lub personelu przedszkola może również przyczynić się do pojawienia się agresywnego zachowania dziecka.

Praca z agresywnymi dziećmi

Jest oczywiste, że wraz z przejawem agresji ze strony dziecka w przedszkolu lub w szkole nauczyciele lub nauczyciele podejmą działania. Jednak najważniejsza jest interwencja rodziców. Poniższe zalecenia pomogą dziecku:

Kiedy agresywne zachowanie dzieci, rodzice zawsze muszą zachować spokój. Jeśli czujesz się bardzo zirytowany i zły, zamknij oczy i policz do dziesięciu. Nie odpowiadaj w żaden sposób na "wzajemność". Nie kładź ręki na dziecku i nie pochylaj się, aby krzyczeć. Jak wiadomo, w przypadku braku odpowiedzi agresywność zostaje wygaszona.
Dziecko powinno być przekonane, że jego zachowanie szkodzi przede wszystkim samemu sobie: dzieci nie chcą się z nim przyjaźnić, dorośli zaczynają go źle traktować. Czasami dramatyzowanie przestępstw przez krewnych dziecka nie będzie przeszkadzać. Tak więc obrażona siostra może wyobrazić sobie cierpienie i łzy z bólu, kiedy przygnębiony brat wybucha.
Podczas manifestacji agresji u dziecka rodzice mogą próbować zgasić wybuch gniewu. Przekieruj działania dziecka na obiekt nieożywiony: pozwól mu kopać stopy na ziemi, bić poduszkę.
Jeśli dziecko zachowuje się agresywnie, spróbuj odwrócić jego uwagę, prosząc o spełnienie któregokolwiek z twoich żądań (na przykład przyniesienie szklanki, telefonu, długopisu). Lub, nagle, chwal go, powiedz, że zachowywał się dobrze, zrobił coś dobrze. Kochający rodzic zawsze ma coś, co chwaliłby ukochane dziecko!
Spróbuj spędzić więcej czasu z dzieckiem. Częściej mówisz, że go kochasz, ponieważ masz takie dobre i dobre dziecko. Graj z nim, które przyczyniają się do ugaszenia agresji dzieci. Na przykład poproś o narysowanie dwóch zwierząt. Pozwól dziecku zobrazować straszne zło zwierzę, daj mu brzydkie imię i powiedz mu o jego strasznych czynach. Pozwól dziecku narysować piękną i miłą bestię o pięknej nazwie. Niech dziecko opisuje dobre uczynki tego zwierzęcia.

Takie proste działania, a także cierpliwość i wytrzymałość oraz miłość do dziecka pomogą przezwyciężyć agresję. Jeśli złe zachowanie dziecka jest następstwem patologicznych porodów, konieczna jest konsultacja z neurologiem dziecięcym.