Wczesna zatrucie w różnym stopniu, znane każdej przyszła matce. Ale nie wszyscy wiedzą o późnej toksyczności. I mimo że w większości przypadków późne zatrucie nie powoduje poważnych niedogodności dla ciężarnej kobiety, to on przede wszystkim boi się lekarzy.

Co to jest toksykoza niebezpieczna w 3. trymestrze?

Jeśli wszystkie nieprzyjemne objawy wczesnej zatrucia zatrzymają się w jakiś sposób przed 16 tygodniem ciąży, późne zatrucie nastąpi po 28 tygodniach i później.

Toksyczność w trzecim trymestrze ciąży jest niebezpieczna ze względu na to, że początkowo wszystkie jej główne objawy płyną potajemnie. Zanim kobieta podejrzewa, że ​​coś jest nie tak, dochodzi do poważnych zaburzeń w organizmie: zaburzenia metabolizmu wody i soli oraz krążenie krwi są zaburzone. Nie może to wpływać na dziecko, szczególnie system nerwowy cierpi z powodu okruchów.

Pierwszym alarmem ostrzegającym przed możliwym początkiem późnej zatrucia jest intensywne pragnienie. Ponadto ilość zużytego płynu jest znacznie większa niż ilość moczu. W wyniku tego pojawia się obrzęk:. nogi puchną, potem palce, twarz i całe ciało. Ciśnienie krwi wzrasta do 140/90 mm Hg. i powyżej oraz w ogólnej analizie białka w moczu.

Dużym zagrożeniem dla życia i zdrowia przyszłej matki jest szybki rozwój późnej toksykozy. Jeśli ciśnienie krwi nagle wzrośnie, w grzbiecie głowy pojawia się uczucie ciężkości, ból głowy, migające oczy przed oczami, ból w górnym brzuchu, nudności, natychmiast wezwij pogotowie ratunkowe. Nie odmawiaj hospitalizacji: przebieg leczenia w szpitalu, jeśli nie przynosi ulgi od zatrucia, to przynajmniej znacznie złagodzi twój stan i pomoże ci uniknąć poważnych powikłań.

Jak uniknąć późnej zatrucia?

Aby zapobiec rozwojowi toksykozy w trzecim trymestrze, dobrze znane środki zapobiegawcze pomogą:

  • odmowa wędzonych, pikantnych, pikantnych, słonych, smażonych, mącznych i słodkich potraw, konserw, czekolady;
  • ograniczenie ilości wypijanych płynów do 1-1,2 litrów dziennie (w tym zupy, mleko i kompotov);
  • dni postu raz w tygodniu (jabłko, kefir);
  • organizacja dziennych reżimów (spacery, pełny sen, gimnastyka);
  • spełnienie wszystkich instrukcji lekarza.