Anoreksja jest pomysłem XX wieku, w momencie, gdy modne stało się nadmierne, nienaturalne cienkość. W rezultacie ludzie otoczeni błyszczącymi okładkami, ekranami telewizyjnymi i wybiegami ze szczupłymi modelkami wierzyli, że to jest to, co piękne, co oznacza, że ​​takich form należy szukać. 80% pacjentów z anoreksją to nastolatki w wieku od 14 do 18 lat, czyli najbardziej narażone na wpływ warstwy środowiskowej populacji. Podobnie jak w przypadku każdej innej choroby, z anoreksją najważniejsze jest rozpoznanie początku choroby za pomocą pierwszych objawów. W tym artykule przyjrzymy się, jak to się zaczyna. anoreksja .

Na pierwszy rzut oka dziewczyna próbuje schudnąć, mówi o dietach, kaloriach itp. Co więcej, zmniejsza liczbę posiłków do 1 raz dziennie, a później - całkowicie odmawia jedzenia, tłumacząc to przez zmęczenie, zły stan zdrowia lub problemy żołądkowe. Następnym etapem jest awersja do jedzenia, sztuczne pragnienie wymiotów. Początkom anoreksji zawsze towarzyszą następujące objawy:

  • strach przed wyzdrowieniem, poczucie pełni, zwłaszcza w niektórych częściach ciała, poczucie winy po jedzeniu;
  • zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy:
  • ostra utrata masy ciała o 15-20% poniżej minimum;
  • zachowania asocjacyjne, izolacja;
  • brak miesiączki - ustanie miesiączki. Miesiączka jest procesem dojrzewania jaja do dalszej ciąży. Ciało może sobie pozwolić na rozmnażanie komórek tylko przy wystarczającym magazynowaniu energii (którego nie ma u dziewcząt z anoreksją). W stanie anorektycznym ciało nie widzi potrzeby wydawania energii na "bezsensowny" proces - menstruację;
  • siniaki pod oczami, bladość, wszystkie objawy niedokrwistości.

Objawy jadłowstrętu mogą również obejmować manipulacje, które dziewczęta robią ze sobą dla dobra pierwsze oznaki anoreksji utrata "ekstra" 100 g:

  • lewatywy;
  • płukanie żołądka;
  • przyjmowanie leków lub wszelkich dostępnych metod wystąpienia wymiotów;
  • pigułki dietetyczne;
  • ciasne diety;
  • awaria zasilania;
  • wszystko to w połączeniu z wyczerpującym treningiem.

Bardzo rzadko sami pacjenci szukają pomocy medycznej, a kiedy zmiany są zauważane przez ich bliskich, może być już za późno. Nawet kontakt z lekarzem w początkowej fazie anoreksji, leczyć może trwać rok lub dłużej. W końcu anoreksja to nie tylko wyczerpanie wszystkich rezerw organizmu, podstawa choroby leży w najbardziej złożonych zaburzeniach psychicznych.