Zespół wypalenia zawodowego (CMEA) jest bezpośrednio związany z aktywnością zawodową. Pojęcie syndromu wypalenia emocjonalnego zostało wprowadzone w psychologiczną terminologię przez amerykańskiego psychiatrę Dr. Freidenberga w 1974 roku. Termin ten jest również tłumaczony na język rosyjski jako "spalanie emocjonalne" lub "wypalenie zawodowe". Objawy wypalenia emocjonalnego przejawiają się następująco:
Niestety, zaniedbane przypadki mają inne oznaki wypalenia emocjonalnego, mogą to być choroby psychosomatyczne i zaburzenia nerwicowe.
Przyczyny wypalenia emocjonalnego mogą być różne. Są one podzielone na dwie główne grupy - obiektywne, związane z obowiązkami służbowymi oraz subiektywne, związane z osobowością, wiekiem, wartościami życiowymi.
Subiektywne przyczyny wypalenia emocjonalnego mogą obejmować specjalne przekonania, obronę psychiczną, postawy wobec pracy, relacje z kolegami. Mogą to być zawyżone wymagania dotyczące wyników ich pracy, wysokich zasad moralnych i skłonności do samopoświęcenia.
Obiektywne powody obejmują zwiększenie zawodowego obciążenia pracą, nieprawidłowe lub niewystarczające zrozumienie ich obowiązków zawodowych, a także niewłaściwe wsparcie psychologiczne.
Istnieją trzy główne czynniki wypalenia emocjonalnego, które znacząco wpływają na rozwój tego zespołu.
Zapobieganie CMEA można przeprowadzić w następujący sposób. Kierownik musi:
Syndrom wypalenia emocjonalnego, którego leczenie jest długotrwałe i poważne, można zapobiec, wykonując różne ćwiczenia, aby zapobiec wypaleniu emocjonalnemu, na przykład różne sposoby stworzenia atmosfery zaufania w zespole, dobrej woli i akceptacji siebie nawzajem, tworzenia umiejętności dla pozytywnego postrzegania innych, jak również postrzegania siebie.
Wypalenie emocjonalne, które można leczyć różnymi środkami ludowymi, można całkowicie wyeliminować za pomocą powyższych ćwiczeń. Naturalne środki uspokajające to również bardziej dostępne metody: herbata z melisy, napary z trawy pospolitej, wizyty w łaźni i saunie, sesje relaksacyjne, ćwiczenia oddechowe.