Syndrom nadpobudliwości
Termin nadpobudliwość, jesteśmy przyzwyczajeni do stosowania wyłącznie do dzieci - wiercenie, najgorszy student, tyran, wagarowicz i cad. Ich rodziny są pocieszeni faktem, że jest to rzecz wiekowa, a ich idler będzie rósł, a wszystko przeminie samoistnie. Jednak naukowcy odkryli straszną prawdę - zespół nadpobudliwości przenosi się z dzieciństwa na dorosłość z 50% prawdopodobieństwem. Oznacza to, że co drugi uczeń rośnie w wielkim szoku, zawsze spóźnia się, zapominając i nie ma czasu na nic.
Obraz chorobyW rzeczywistości zespół nadpobudliwości u dorosłych jest chorobą. A choroba jest przekazywana głównie z pokolenia na pokolenie. Z drugiej jednak strony taka osoba zawsze jest liderem, osobą kreatywną i entuzjastą. Nic nie kosztuje podniesienia całego zespołu na nogi i wywołania jakiejś wspólnej, słusznej sprawy. Nawiasem mówiąc, Einstein i Bill Gates również w dzieciństwie byli "złośliwi".
W syndromie nadpobudliwości ruchowej występuje jedna niedogodność - jest to szybka utrata zainteresowania rozpoczętą pracą. Tacy ludzie są zwykle brani za wszystko naraz, ze strasznym, godnym pozazdroszczenia entuzjazmem. Jednak w każdej chwili nadpobudliwy człowiek wpada na pomysł, że być może nic nie wyjdzie z tego przypadku, a on natychmiast przechodzi na nowy rodzaj aktywności.
Nadpobudliwy cały czas spóźniony do pracy, zapomnieć o spotkaniach i ważnych datach (o, i trudno być żoną "psotnego"!), Zapomnieć, czy zgasili światło, wodę, gaz i, ogólnie, zamknęli drzwi.
Jeśli chodzi o nastrój, to ta osoba jest również nadpobudliwa: ciągłe zmiany nastroju od depresyjnych do emocjonalnych wzrostów, utrata zainteresowania życiem i nagły przypływ entuzjazmu. Bardzo trudno jest śledzić i przewidywać jego następny krok.
Związek emocjonalny zwiększa ryzyko rozwody w rodzinach z nadpobudliwymi ludźmi podwoiły się. Jeśli chodzi o pracę, to oczywiście zmieniają ją znacznie częściej niż inne.
Ponieważ ludzie z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) biorą wszystko na raz, 
nie przynoszą nic do końca i nigdy nie mają czasu, aby zrobić to na czas, są znacznie zredukowane poczucie własnej wartości . Tacy ludzie charakteryzują się samokrytycyzmem i obwiniają się za wszystkie swoje wady.
Pacjentów z ADHD znacznie częściej mogą mieć problemy ze zdrowiem, alkoholem, przypadkowymi ciążami lub wypadkami. Dlatego leczenie zespołu nadpobudliwości powinno rozpocząć się od najmniejszych wątpliwości. Możesz spróbować samemu zrozumieć - dostać organizatora, pisać, planować, rysować wykresy. Jednak równie dobrze możesz zapomnieć zajrzeć do organizatora, zapomnieć o napisaniu lub zapomnieć o tym, co napisałeś. Najlepiej skontaktować się z psychologiem, który pomoże Ci się uspokoić po kilku szkoleniach. Ponadto, gdy takie problemy są przepisywane, neurolodzy często określają środki uspokajające. Możesz także znaleźć się w zbyt aktywnym hobby dla odprężenia i silnych wybuchów emocjonalnych.