Zespół wypalenia zawodowego (CMEA) jest bezpośrednio związany z aktywnością zawodową. Pojęcie syndromu wypalenia emocjonalnego zostało wprowadzone w psychologiczną terminologię przez amerykańskiego psychiatrę Dr. Freidenberga w 1974 roku. Termin ten jest również tłumaczony na język rosyjski jako "spalanie emocjonalne" lub "wypalenie zawodowe". Objawy wypalenia emocjonalnego przejawiają się następująco:

  • uczucie obojętności wobec pracy, wyczerpania emocjonalnego i wyczerpania, tj. dana osoba nie pracuje tak jak dawniej;
  • dehumanizacja - negatywne nastawienie do kolegów, podwładnych, przełożonych, ludzi, z którymi musimy pracować;
  • negatywne postrzeganie siebie - zawodowe niezadowolenie, brak poczucia profesjonalizmu, umiejętności;
  • depersonalizacja, tj. poczucie, że nie możesz kontrolować swoich własnych działań;
  • wynikające z tego pogorszenie jakości życia i innych możliwych przejawów.

Niestety, zaniedbane przypadki mają inne oznaki wypalenia emocjonalnego, mogą to być choroby psychosomatyczne i zaburzenia nerwicowe.

Przyczyny wypalenia

Przyczyny wypalenia emocjonalnego mogą być różne. Są one podzielone na dwie główne grupy - obiektywne, związane z obowiązkami służbowymi oraz subiektywne, związane z osobowością, wiekiem, wartościami życiowymi.

Subiektywne przyczyny wypalenia emocjonalnego mogą obejmować specjalne przekonania, obronę psychiczną, postawy wobec pracy, relacje z kolegami. Mogą to być zawyżone wymagania dotyczące wyników ich pracy, wysokich zasad moralnych i skłonności do samopoświęcenia.

Obiektywne powody obejmują zwiększenie zawodowego obciążenia pracą, nieprawidłowe lub niewystarczające zrozumienie ich obowiązków zawodowych, a także niewłaściwe wsparcie psychologiczne.

Czynniki wypalenia

Istnieją trzy główne czynniki wypalenia emocjonalnego, które znacząco wpływają na rozwój tego zespołu.

  1. Czynnik osobowości. Kobiety bardziej podlegają CMEA, a także sympatycznym, ludzkim, zafascynowanym, idealistycznym, fanatycznym osobom.
  2. Czynnik roli. Ryzyko rozwoju CMEA zwiększa się z nierównomiernie rozłożonym ładunkiem, nieskoordynowanymi wspólnymi wysiłkami i obecnością konkurencji w zespole.
  3. Czynnik organizacyjny. Ryzyko rozwoju CMEA wzrasta wraz z intensywną aktywnością psycho-emocjonalną, intensywną komunikacją, emocjami, percepcją itp.

Leczenie i zapobieganie wypaleniu

Zapobieganie CMEA można przeprowadzić w następujący sposób. Kierownik musi:

  • jasno i jasno rozdzielać obowiązki;
  • śledzenie cech relacji z pracownikami;
  • rozwijać tradycje;
  • uporządkować pracę;
  • Ćwiczenia dla zapobiegania wypaleniu
  • zoptymalizować ładunek;
  • pomagać i wspierać pracowników.

Syndrom wypalenia emocjonalnego, którego leczenie jest długotrwałe i poważne, można zapobiec, wykonując różne ćwiczenia, aby zapobiec wypaleniu emocjonalnemu, na przykład różne sposoby stworzenia atmosfery zaufania w zespole, dobrej woli i akceptacji siebie nawzajem, tworzenia umiejętności dla pozytywnego postrzegania innych, jak również postrzegania siebie.

Wypalenie emocjonalne, które można leczyć różnymi środkami ludowymi, można całkowicie wyeliminować za pomocą powyższych ćwiczeń. Naturalne środki uspokajające to również bardziej dostępne metody: herbata z melisy, napary z trawy pospolitej, wizyty w łaźni i saunie, sesje relaksacyjne, ćwiczenia oddechowe.