Diagnostyka radionuklidów polega na podawaniu ludzkiemu organizmowi preparatu radioaktywnego, który rozprzestrzenia się poprzez ciało za pomocą detektora promieniowania gamma. Rejestracja rozkładu czasoprzestrzennego pozwala na zdiagnozowanie choroby. Dzisiaj ta metoda diagnozy z różnym sukcesem jest szeroko stosowana w wielu dziedzinach medycyny, w tym w onkologii. Diagnostyka radionuklidów ma wskazania i przeciwwskazania, które zależą od tego narządu lub są badane.
W zależności od celu prowadzenia diagnostyki radionuklidów, a także obszaru, w którym jest stosowany, stosowane są różne metody:
We współczesnej medycynie diagnostyka radionuklidów serca nie jest niczym niezwykłym. Lekarze często używają tej metody badawczej do diagnozowania różnych chorób sercowo-naczyniowych. Wskazania to:
Aby zdiagnozować raka i zidentyfikować nowotwory złośliwe, stosuje się jedną z metod diagnostyki radionuklidów, a mianowicie scyntygrafię różnych narządów, podczas której do organizmu wprowadza się radiofarmaceutyk. Ale nawet to nie pozwala na uzyskanie wysokich wyników, ponieważ wstrzyknięte substancje są bardzo wrażliwe, co oznacza, że mogą dać wynik pozytywny nawet w przypadku braku onkologii lub, przeciwnie, nie pozwalają na określenie regionu anatomicznego, w którym rozwija się guz.
Diagnostyka nuklidów nerkowych ma następujące wskazania:
Zaletą tej metody jest możliwość osobnej oceny stanu i funkcjonalności każdej nerki. Ta możliwość nie jest wynikiem żadnych badań.
Zaletą diagnostyki radionuklidów jest wąski zakres przeciwwskazań, który dotyczy tylko kobiet. Zabronione jest: