Pshenka jest oczyszczonym prosa, korzyść tego zboża dla ciała jest nieoceniona dla niektórych kategorii ludzi, w tym dla sportowców i cierpiących na różne dolegliwości.
Skład pshenka, jak również wielu zbóż, jest bardzo bogaty i różnorodny, dominują w nim witaminy B, niezbędne dla zdrowia układu nerwowego i piękna skóry i włosów, mikro i makroelementy, tłuszcze, włókno .
Niektóre z najbardziej przydatnych składników prosa to potas i magnez. Te elementy są bardzo ważne dla układu sercowo-naczyniowego człowieka. Poza tym proso pomaga rozwiązywać problemy z sercem i naczyniami krwionośnymi, zmniejszając poziom błonnika i cholesterolu przez błonnik.
Utrata wagi przy pomocy prosa jest przyjemna i pomocna. To zboże jest na tyle pożywne, że nie odczuwamy silnego głodu, ale ma również dobre właściwości oczyszczające. Najbardziej przydatne w diecie jest kasza jaglana z dynią - te dwa produkty doskonale się uzupełniają i wspólnie przyczyniają się do utraty wagi. Dodanie dyni zmniejsza również kaloryczną zawartość owsianki prosa, która jest już mała - 134 kcal.
Oprócz powyższych składników, skład prosa obejmuje:
Lekarze zalecają, aby pszenica zawierała dietę diabetyków zaangażowanych w intensywną pracę umysłową, zwiększając liczbę sportowców. Pszenica jest również przydatna dla osób, które przeszły poważne kursy medyczne lub żyją w zanieczyszczonych obszarach, ponieważ pomaga wyeliminować toksyczne szkodliwe substancje.
Ale pomimo ogromnych korzyści, pszenica może przynieść i zaszkodzić. Pierwszym negatywnym czynnikiem jest indywidualna nietolerancja, która, choć rzadko, ale nadal występuje.
Nie tak dawno temu naukowcy odkryli, że niektóre składniki pszenicy blokują wchłanianie jodu, co oczywiście jest czynnikiem szkodliwym. Jednak w menu pszenica prawie nigdy nie jest łączona z produktami zawierającymi jod, dlatego też nie ma możliwości zapobiegania asymilacji tego pierwiastka. Limit pirenej powinien dotyczyć tylko osób z niedoczynnością tarczycy.
Gastroenterolodzy ograniczają stosowanie potraw z prosa do osób z procesami zapalnymi w jelicie grubym, niską kwasowością soku żołądkowego i skłonnością do zaparć.