Wiele już napisano o niebezpieczeństwach wynikających ze ścisłej diety i postu, ale przejadanie się może być bardzo niebezpieczne, w znacznie większym stopniu niż niedożywienie. Wszyscy odczuwają przejadanie się, przynajmniej od czasu do czasu - jemy zbyt dużo podczas wakacyjnych świąt, po ciężkim dniu pracy, odkładamy stres . Nawet ćwiczyć na siłowni i trzymać się diety, można spokojnie zmierzyć się z problemem przejadania się i jego bardzo nieprzyjemnych konsekwencji: uczucie ciężkości, ból żołądka, problemy z jelitami, a co za tym idzie dodatkowe kilogramy. O tym, czym się przejadamy, o symptomach i przyczynach tego zjawiska, powiemy bardziej szczegółowo.
Głównym powodem objadania się jest jedzenie zbyt szybko. Ułatwienie tego jest wiecznym pośpiechem, rozpraszaniem (książka, komputer, telewizja), stresem. Wszystko to przeszkadza nam, jak cieszyć się jedzeniem, jego aromatem, smakiem. W pośpiechu nie zwracamy uwagi na ilość spożywanego jedzenia, połykanie, nie żucie.
Oto główne oznaki objadania się w jego przewlekłym stadium:
Ale jeśli po prostu jesz dużo, nie jest to dokładnym wskazaniem, że masz taki problem. Eksperci zauważają, że regularnie przejedzają ludzi, którzy jedzą niekontrolowane, nie zawsze z powodu uczucia głodu, z reguły duże porcje iw rezultacie czują się winni.
Jeśli nie będziesz pracować z tym problemem, może wystąpić kompulsywne objadanie się. Objawy tego zjawiska są następujące: osoba przejada się, następnie zaczyna głodować, wykazuje tendencję do pozbycia się jedzenia zjedzonego za pomocą wymiotów lub środków przeczyszczających. Kompulsywne przejadanie się - prawdziwą chorobą wymagającą natychmiastowej interwencji specjalistów.
Jeśli istnieje podejrzenie, że pacjent ma skłonność do kompulsywnego objadania się, lekarz rozpoczyna badanie jego stanu wraz z badaniem historii chorób, a także badania fizykalnego. Radiografia i badania krwi mogą być potrzebne, aby wykluczyć chorobę fizyczną jako przyczynę objawów przejadania się.
Jeśli fizyczna choroba nie występuje, psycholog powinien pracować z pacjentem. Zastosuje specjalnie stworzone narzędzia oceny, aby zrozumieć, dlaczego dana osoba ma tego typu zaburzenia i jak z nią pracować.