Neurogenna dysfunkcja pęcherza u dzieci
Neurogenna dysfunkcja pęcherza, która rozwija się u dzieci, jest zaburzeniem funkcjonalnym, w którym dochodzi do naruszenia procesów napełniania, a jednocześnie opróżniania pęcherza. Często podstawą przyczyn prowadzących do rozwoju choroby jest naruszenie nerwowej regulacji samego procesu moczowego.
Nieprawidłowe funkcjonowanie układu moczowego w tej chorobie występuje przede wszystkim z powodu braku koordynacji stopnia działania zewnętrznego zwieracza pęcherza moczowego. Podobne zjawisko może wystąpić, gdy:
- wrodzone wady ośrodkowego układu nerwowego (mielodysplazja);
- urazy pęcherza;
- procesy nowotworowe w kręgosłupie, rdzeń kręgowy;
- uraz porodowy;
- porażenie mózgowe;
- przepuklina rdzeniowa.
Warto również zauważyć, że oprócz wymienionych przyczyn neurogennej dysfunkcji pęcherza u dzieci, to naruszenie może również wynikać z niestabilności powstałego odruchu moczu.
Według statystyk choroba występuje częściej u dziewcząt, co tłumaczy się przede wszystkim nasyceniem estrogenu.
Jak leczy się neurogenną dysfunkcję pęcherza, która występuje u dzieci?
Proces terapeutyczny takiego naruszenia powinien mieć zintegrowane podejście. W leczeniu jest bardzo ważne, aby stosować się do tzw 
reżim ochronny, który polega na częstych spacerach na świeżym powietrzu, dodatkowym czasie snu, wykluczeniu stresujących sytuacji.
W procesie przeprowadzania działań naprawczych można powołać:
- M-holinoblokatory (Atropina, z 5-letnim okresem Oksybutynina);
- antagoniści wapnia (Terodilin, Nifedipine).
- Do leczenia pęcherza neurogennego, któremu towarzyszy nocne moczenie dzieciom powyżej 5 lat przepisuje się Desmopressin (analog hormonu antydiuretycznego).