Wspólne lub partnerskie porody to poród, w którym oprócz samej kobiety może uczestniczyć jeden z jej krewnych lub przyjaciół. Najczęściej kobieta przy porodzie zabiera ze sobą przyszłego ojca dziecka, rzadziej matkę, siostrę lub dziewczynę. Główną rolą partnera w porodzie jest psychologiczne i fizyczne wsparcie kobiety.
Ważnym warunkiem udanego porodu partnerskiego z mężem jest jego pragnienie bycia obecnym i pomocy przyszłemu matce w narodzinach następcy. Wielu mężczyzn obawia się porodu, rodzaju krwi i faktu, że nie mogą zapewnić możliwej pomocy swojej ukochanej kobiecie. Aby to zrobić, powinieneś uczęszczać na zajęcia w szkole świadomego rodzicielstwa, gdzie powiedzą Ci, jak zachować się w porodzie (oddychać i naciskać ), a także o nielekowych metodach znieczulenia (nastrój psychiczny, gimnastyka podczas porodu i masaż dolnej części pleców). Jeśli kobieta zdecyduje się pójść z matką na poród partnera, nie będzie potrzeby poznawania zasad postępowania w sali porodowej, ponieważ matka ma już doświadczenie.
W rzeczywistości papież będzie mógł pomóc tylko w sali porodowej tylko w pierwszym etapie porodu, który kobieta aktywnie spędza. Powinno się jej pomóc poruszać się po sali porodowej, ćwiczyć gimnastykę (przykucnąć przy ścianie gimnastycznej i wskoczyć na fitball ). Kiedy skurcze staną się silne i bolesne, masaż lędźwiowy posłuży jako dobry środek przeciwbólowy, który rozładuje napięcie mięśniowe i pozwoli kobiecie odrobinę oderwać się od bólu. Podczas masażu kobieta w ciąży powinna znajdować się w pozycji pionowej, lekko pochylając się do przodu i opierając dłonie na twardej powierzchni (krzesło, łóżko, ściana gimnastyczna). Najważniejsze jest wsparcie psychiczne kobiety w porodzie.
Co powinien mieć z nim partner w szpitalu położniczym?Teraz zastanów się, jakie rzeczy i dokumenty musisz mieć przy sobie, kto będzie uczestniczył w porodzie partnerskim. Po pierwsze, wynik fluorografii, wykonany nie później niż 6 miesięcy przed dostawą. Testy na wspólną pracę obejmują wysiew Nosa i Gardła dla Staphylococcus, wynik testów na HIV i kiłę. Po drugie, zmiana odzieży i obuwia. Po trzecie, wszystkie umiejętności niezbędne do ułatwienia aktywności zawodowej, o czym opowiadano podczas specjalnych kursów.
Po przejrzeniu cech wspólnej pracy, chciałbym podsumować, że partnerka porodowa nie powinna być obserwatorem. Powinien aktywnie uczestniczyć w procesie porodu: zapewnić wsparcie psychologiczne, pomóc kobiecie zrelaksować się między skurczami, a wtedy poród będzie gładki i łatwy.