Włoski strój ludowy powstał z biegiem lat pod wpływem krajów wschodnich, Francji i Bizancjum. Warto zauważyć, że każdy region ma swój własny strój narodowy, ale wszystkie mają wspólne cechy. Takie sukienki są bardziej popularne na południu kraju.
Włoskie kostiumy wyróżniają się jasnością i różnorodnością stylów. Takie kolorowe sukienki były nie tylko w dużych miastach, ale także w prowincjonalnych regionach. Zostały one podzielone na trzy główne typy - wakacje, ślub i codzienne. Ponadto, kostiumy były godne uwagi ze względu na ich status społeczny. Na przykład stroje niezamężnych dziewcząt różniły się radykalnie od włoskich strojów ludowych. Różne ubrania i mieszkańcy miasta z wioski.
Głównymi elementami stroju ludowego była tunikowa koszula z szerokimi rękawami i długą spódnicą. Koszule były ozdobione haftem i koronką, a spódnice były plisowane, plisowany lub w zespole. Zostały one ozdobione granicą innego materiału lub poprzecznych pasów. Kolory mogą się różnić. Potem przyszedł Gorset z więzi zarówno na przednich i tylnych. Miał długość do pasa i ciasno pasował do sylwetki. Ale rękawy nie były przyszywane, ale wiązane wstążkami i wstążkami, chociaż niektóre staniki były szyte natychmiast z rękawami.
Również strój ludowy Włoch we Włoszech zawiera wahadłowe ubrania o różnej długości. Ale najważniejszym elementem stroju narodowego był fartuch. Przede wszystkim długi fartuch zakrywający spódnicę i koniecznie jaskrawe kolory. Był noszony nie tylko przez wiejskie kobiety, ale także przez niektóre miejskie kobiety. Ponadto historia włoskiego stroju zachowała zastosowanie chusty, której sposób noszenia zależy od konkretnego regionu kraju. W niektórych wioskach nosiła tylko szyję, a także kobiety i mężczyzn.