Możliwe, że korupcja była nie tylko w społeczeństwie prehistorycznym, kiedy ludzie jedli wyłącznie owoce z drzew i mamuta. Mieli dość tych darów natury i nie było potrzeby, aby dawać plemiennym wodzom lub kapłanom łapówki, by zająć bardziej hojną część pola od sąsiada. Ale gdy tylko pojawił się pierwszy urzędnik, a ten człowiek poczuł smak mocy, natychmiastowa korupcja stała się nieunikniona. Już Starożytny Egipt a Mezopotamia znał to destrukcyjne zjawisko. W naszym rozwiniętym społeczeństwie jest jeszcze więcej pokus nieczystych, a nie urzędników, którzy nie gardzą żądaniem łapówek za swoje usługi.
Próbowałem walczyć z tym złem przez długi czas. Archiwalne listy mówią nam o prawach, które królom i cesarzom przekazali przeciwko chciwym poddanym. List sądowy Iwana Groźnego, podpisany przez króla w 1561 r., Mówi, że kara śmierci była zagrożona przez urzędnika sądowego za wzięcie łapówki. Istnieją przykłady powszechnego oporu przeciwko arbitralności urzędników państwowych. Moskale w 1648 r. Dokonały takich pogromów, że nawet część stolicy spłonęła. Car Aleksiej Michajłowicz został zmuszony do wywiezienia do tłumu dwóch jego ministrów - szefów rozkazów Zemskiego i Puszkarskiego. Rok później, w Kodeksie Rady z 1649 roku, wprowadzono odpowiedzialność karną za przekupstwo.
Piotra Martwiłem się również walką z korupcją, podczas gdy jego władza doprowadziła do niepokojących rozmiarów. Po jego śmierci książę Mieńszikow mógł wycofać kilka milionów rubli w złocie i klejnotów z zagranicznych banków. Nie mniej dla niego kosztem państwa i innych urzędników zostały wzbogacone. Wprowadzono surowe prawa, zaostrzono środki antykorupcyjne, karano okresowo wysokich dostojników, ale żaden z władców nie był w stanie całkowicie wyeliminować tego niszczycielskiego zjawiska.
Korupcja partyjna pojawiła się po raz pierwszy w Europie Zachodniej. Wielkie korporacje i firmy lobbujące swoje prywatne interesy oddały hołd nie konkretnemu konkretnemu politykowi, lecz bezpośrednio w budżecie partii. W krajach trzeciego świata reżimy rządzące doprowadziły swoje stany do tego stopnia, że nie da się ich rozwiązać bez gotówki. Na przykład w Indonezja Prezydent Suharto wyjaśnił rozmiar łapówki zagranicznym korporacjom, że jego klan rodzinny musiał zapłacić za pozwolenie na pracę tutaj.
Wojna z tym złem jest utrudniona przez pewne różnice w systemach prawnych różnych mocarstw. W niektórych krajach ukarani są tylko dający łapówkę, w innych tylko za przyjęcie łapówki. Oferta pieniądza nie jest dla nich przestępstwem. W Stanach Zjednoczonych urzędnik może otrzymać zachętę tylko od swojego rządu, a za naruszenie tej normy grozi mu nawet dwa lata więzienia. Ogólnie biorąc, w tym kraju przewiduje się karę więzienia na okres do 20 lat. Może dlatego poziom korupcji jest tu znacznie niższy niż w innych stanach. W 1989 r. Państwa G7 utworzyły Międzynarodową Grupę Przeciwko Praniu Pieniędzy, która rozwinęła i pomogła wprowadzić szereg środków przeciwko walce z tym złem. W 2005 r. Weszła w życie Konwencja ONZ przeciwko korupcji. Stopniowo społeczność światowa stara się doprowadzić do wspólnych standardów w prawie karnym wszystkich krajów rozwiniętych. Istnieje wymiana informacji między państwami, ekstradycja osób, które popełniły przestępstwo korupcyjne. Równie ważne są środki społeczne służące zwalczaniu korupcji, które są stopniowo wprowadzane we wszystkich krajach w celu zapobiegania przestępstwom.
Po raz pierwszy Międzynarodowy Dzień Przeciwko Korupcji obchodzony był 9 grudnia 2003 roku. Tego dnia na najwyższym poziomie odbyła się wielka konferencja w meksykańskim mieście Merida. Był otwarty do podpisu Konwencji ONZ przeciwko korupcji. Wszystkie państwa, które podpisały ten dokument, miały ogłosić, że przekupstwo, pranie pieniędzy, defraudacja środków publicznych są przestępstwem. Wszystkie środki powinny zostać skonfiskowane przestępcom i powrócone do kraju, w którym dokonano ich kradzieży. Konferencje, demonstracje, spotkania powinny się odbyć w Międzynarodowy Dzień Przeciw Korupcji. Wszyscy ludzie, którzy uważają to zjawisko za przestępstwo, powinni dzielić się swoim doświadczeniem, łączyć wysiłki i współpracować ze sobą w walce ze złem.