Fitness Klub fitness

Gimnastyka Tybetańscy mnisi

Czy istnieje sposób, aby nie chorować, być zdrowym, pięknym i energicznym? Są i wiesz o tym wszystkim, ponieważ jest to ruch. Ale tak trudno jest wynieść się z łóżka na pół godziny wcześniej niż zwykle. Ze względu na co? Ładowanie? Z pewnością zrobię to, gdy następnym razem pójdę do łóżka wcześnie. Codziennie karmimy się wymowami, a potem jesteśmy zaskoczeni, gdy zapukają do drzwi choroby. Uzdrawiamy je pigułkami i wracamy do "normalnego" rytmu życia.

Dzisiaj poznamy najprostszą na świecie gimnastykę, z bardzo surowymi zasadami implementacji. To jest gimnastyka Mnisi tybetańscy lub Oko Renesansu.

Występowanie

Nie będziecie zaskoczeni, że tego rodzaju gimnastyka pochodzi z tybetańskich klasztorów, gdzie mnisi, którzy są zorientowani w czakrach, wirach i stagnacjach, lepiej niż my, znają się na komputerze, rozumieją przyczyny chorób i ich leczenie.

Stagnująca energia

Istotą gimnastyki tybetańskich mnichów jest aktywacja ruchu wirów w nas. Te wiry to wiązki energii, które u zdrowych ludzi poruszają się bardzo aktywnie, a przyczyną choroby jest ich stagnacja. Każde ćwiczenie gimnastyka oddechowa Mnisi tybetańscy ratują nas przed tą stagnacją.

Reguły

Według porannych ćwiczeń tybetańskich mnichów nie odbywają się ani zawody, ani mistrzostwa. Nie ma sensu dostosowywać siebie i czynić wszystko bardziej intensywnym, szybszym, silniejszym. Wykonaj liczbę powtórzeń, które lubisz, z prędkością, z jaką czujesz się komfortowo.

Najważniejsze są codzienne ćwiczenia. Maksymalna liczba przebiegów wynosi dwa dni. Następnie wszystkie poprzednie wysiłki - w błoto, ponieważ wewnętrzna stagnacja została ponownie ukształtowana. Jest to najprostsza i jednocześnie złożona gimnastyka, ponieważ nie potrzebuje siły i wytrzymałości, ale cierpliwości i wytrwałości.

Czakry

Możesz mieć tylko jeden powód, aby nie wykonywać ćwiczeń - brak wiary. Nie skłaniamy cię do buddyzmu, szintoizmu czy czegokolwiek. Gimnastyka Tybetańscy mnisi nie mają sensu występować tylko dla utraty wagi, regeneracji, siły, jeśli nie wierzysz w zasadę działania. I to jest proste - wewnętrzny ruch trąb powietrznych.

Ćwiczenia

  1. Pierwsze ćwiczenie ma charakter rytualny. Jest wykonywany w celu nadania wirów dodatkowej bezwładności. IP - stojąc, ramiona uniesione do poziomu stosu na bok, poziomo. Jedna dłoń podnosi głowę, druga - dół. Obróć jak najwięcej, zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
  2. Następnie usiądź i zająć pozycję dziecka. Rising, możesz przeczytać swoją ulubioną modlitwę.
  3. Połóż się na plecach, podnieś proste nogi i wciągnij skarpetę na głowę. Z tym, ręce za głową i rozciągnij głowę i ramiona do stóp. Najpierw wydychamy powietrze, a kiedy podnosimy głowę, robimy wdech, a kiedy ją obniżamy, wydychamy powietrze.
  4. Znów spoczywamy w pozie dziecka.
  5. Stoimy na zgiętych kolanach, pośladki są odrywane od nóg, ręce przyciskają się do bioder. Odrzuć głowę i wygnij z tyłu.
  6. Wykonujemy pozę dziecka.
  7. Usiądź na podłodze, nogi wyprostowane, ręce oprzyj na podłodze. Zginamy kolana i podnosimy pośladki. Prostujemy ramiona, a całe ciało wyciągamy w jedną linię.
  8. Wykonujemy pozę dziecka.
  9. Wstajemy, nogi są proste. Ręce rozciągają się na podłodze i idą do przodu. Wchodzimy w pozę góry, pociągamy za plecy i wyciągamy się w pozie węża. Więc zmieniamy jedną pozycję na drugą.
  10. Kończymy cykl w pozie dziecka.

Popularność

Popularność gimnastyki rozpoczęła się wraz z wydaniem w 1939 roku książki "Oko o przebudzeniu" Petera Kaldera. Publikacja zawierała europejską wersję ćwiczeń, objaśnienia koncentrujące się na Europejczykach. Często jednak staje się absurdalną kpiną z całej buddyjskiej filozofii. Dlatego lepiej jest szukać tybetańskiego traktowania ćwiczeń, niż uczyć ich według europejskich standardów.