Escapism

Eskapizm (od angielskiej ucieczki, która tłumaczy się jako ucieczka od rzeczywistości) to dążenie osoby lub grupy ludzi do ucieczki od ogólnie akceptowanych standardów życia. W bardziej wąskim znaczeniu emocjonalnym etapem eskapizmu jest pragnienie uciec od problemów, pogrążając się w iluzjach. Metodą eskapizmu może być kariera, religia, seks, gry komputerowe - wszystko, co służy jako rekompensata za niektóre nierozwiązane problemy osobiste.

W najszerszym tego słowa znaczeniu eskapizm stanowi wątpliwość co do wykonalności i próbuje przemyśleć normy przyjęte w społeczeństwie. Ważne jest, aby zrozumieć, że jest to zawsze związane z wysokim poziomem rozwoju społeczeństwa, ponieważ inaczej oddzielenie od ogólnej masy jest niemożliwe, ponieważ prowadzi do śmierci.

Najlepszymi przykładami, które ujawniają koncepcję eskapizmu w najszerszym tego słowa znaczeniu, są biografie znanych osobistości. Na przykład starożytny grecki filozof Heraklit (540-480 pne) doświadczył głębokiej pogardy dla Efezu, z powodu którego opuścił miasto i osiadł w górach w domu, żywiąc się ziołami i roślinami. Przykład eskapizmu może służyć jako znany filozof Diogenes, który choć żył wśród ludzi, wykazał swoją izolację od ogólnie przyjętych norm, spędzając noc w beczce.

Od tamtych czasów po dzień dzisiejszy można wymienić wiele przykładów eskapizmu, które tradycyjnie uważano za negatywne: ucieczka od rzeczywistości, z którą człowiek po prostu nie mógł sobie poradzić w inny sposób.

Eskapizm spowodował powstanie monoteistycznych religii - buddyzmu i chrześcijaństwa - akceptowalnego, a nawet masowego zjawiska. Monastycyzm jest zasadniczo formą eskapizmu, ale ta forma jest szanowana. Równolegle z tym pamiętamy historyczne czasy prześladowań heretyków - a jednak oni również żyli według odrębnych praw, a tak naprawdę są jednym z przejawów eskapizmu.

Obecnie, począwszy od XX wieku, w którym rozwijał się przemysł, pojawiło się coraz więcej nowych form eskapizmu. Teraz można je przypisać nie tylko różnym hobby i niewinnym hobby, takim jak gry fabularne, ale także takim poważnym rzeczom jak narkotyki i alkohol. W tej chwili ruch hipisowski można uznać za przełomowy przykład eskapizmu, który stał się modny, a jego uczestnicy używali lekkich narkotyków i całych społeczności na łonie natury.

Od końca XX wieku eskapizm nabrał nowych form - teraz każdy może zanurzyć się w świecie gier komputerowych, umożliwiając im odczuwanie różnorodnych emocji i zanurzanie się w świecie fikcyjnym, który nie jest związany z problemami zewnętrznymi. Ciekawe, że nawet dołączenie do specjalnych klanów i społeczności sieciowych można nazwać rodzajem eskapizmu.

Nie mniej modne przejawy eskapizmu - redukcja biegów (w języku angielskim oznacza to przesuwanie się). To implikuje odmowa prestiżowego stanowiska na rzecz pracy, która nie wymaga nerwów, czasu i pozostawia osobę z wystarczającą swobodą. Inną formą tego zjawiska jest szczególny eskapizm geograficzny, który polega na przeprowadzce do kraju nierozwiniętego gospodarczo, aby żyć tam z niewielkim dochodem, zgodnie ze zwykłym rozumieniem.

Niektórzy uważają, że eskapizm wymaga leczenia i jest zaburzeniem psychicznym. Ludzie sami, którzy są skłonni prowadzić taki styl życia, wierzą, że po prostu rezygnują z globalizacji, ponieważ są zmęczeni normalnym życiem pełnym stresu, negatywności, pośpiechu, zgiełku i pośpiechu.

W rzeczywistości trudno jest jednoznacznie ocenić to zjawisko - było, jest i prawdopodobnie zawsze będzie, co oznacza, że ​​jest to coś, do czego społeczeństwo potrzebuje w pewnym stopniu.

• ← Erotyczne marzenia
• Uczucia estetyczne →