Epileptoidowy typ osobowości
W psychiatrii jest takie określenie akcentowanie . To nie jest choroba, ale nie całkowite zdrowie. Akcentowanie jest przesadą pewnych cech charakteru spowodowanych urazami, stresem, zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego i mózgu, predyspozycjami genetycznymi. Osobowość epileptoidalna jest również akcentem, który poprzez swoją manifestację przypomina zachowanie w epilepsji. Podkreślamy jednak: nie nazywamy epileptoidalnym typem akcentowania nieszkodliwą normą.
Historia badańJuż w 1923 roku po raz pierwszy użyto nazwy "epileptoid type". Implikowane zmiany osobowości, które były bardzo podobne do epilepsji.
Co więcej, w latach 40. dali nie tylko definicję, ale także szczegółowy opis charakteru postaci epileptoidalnej. Wspomniano o następujących cechach: złości, temperamencie, skłonności do ciężkiego picia i rozwiązłości seksualnej.
Ale podobieństwo padaczki i epileptoidu pojawia się nie tylko zewnętrznie. Tak więc epileptoidalne cechy, zarówno z akcentowaniem, jak iz najbardziej wrodzoną padaczką, pojawiają się u dziecka nie od urodzenia, ale tylko od 5 do 6 lat.
ZachowanieEpileptoidy są sztywne, obojętne, wyczuwa się w nich lepkość. Ich nastrój charakteryzuje się naprzemienną dysforią i wyładowaniami afektywnymi. Okres dysforii to akumulacja (bardzo powolna) negatywności, udręki, złości, irytacji i poszukiwania przedmiotu do rozpadu. A zrzut afektywny to sama eksplozja. Eksplozje są długie i silne, ponieważ epileptoid stygnie bardzo powoli. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jego wybuchowość jest czymś spontanicznym. W rzeczywistości jednak epileptoza, jak żeliwny kocioł, długo się gotuje i długo się ochładza. A nagła okazja może być ostatnim stopniem przed gwizdkiem czajnika.
Jak powiedzieliśmy, typ osobowości epileptoidów jest lepkością myślenie i zachowanie. Uwielbiają ustalony porządek i chcą, aby system się nie zmieniał. Nie zmienią kolejności innych w swoim własnym, 
ale zmusi to wszystkich do przestrzegania istniejących zasad gry, są one pedantyczne i bardzo proste do zaprezentowania.
Wśród typów osobowości w psychiatrii typ epileptoidów można nawet pomylić z typem hipertymicznym, labilnym i psychoastenoidem. Ale jeśli psychoasthenoid wykazuje swoją skrupulatność w ścieraniu cząsteczek pyłu co pół godziny, epileptoza uwielbia pragmatyczny porządek, w którym wszystkie przedmioty muszą być pod ręką.
Epileptoid jest łatwy do zrozumienia. Potrafi przerysować swoje myśli na proste i dostępne pakiety, jest w stanie jednoznacznie umieścić wszystko na półkach. Ale żeby przekonać się o czymś epileptoidalnym, potrzebujemy dowodu. Nie wierzy w ezoterykę, transcendencja jest mu obca. Jednocześnie jego praktyczność i realizm jest bardzo przydatna. Oczywiście wiele osób musiałoby się czegoś nauczyć od epileptoidu. Nie myśli o wysokich sprawach, temat tu i teraz jest o wiele ważniejszy, a ponadto materialna strona tego pytania.