Zespół paranoidalny to szczególny rodzaj szaleństwa, charakteryzujący się stanem zbliżonym do stanu z fragmentarycznymi, niespójnymi ideami. Wszystkie z nich mogą nie mieć nawet powiązania tematycznego między sobą, co odróżnia to zjawisko od innych z tej samej serii (na przykład od zespołu paranoidalnego). Często urojenia są związane z prześladowaniem, halucynacjami, stanem automatyzmu umysłowego. Przyczyną zespołu paranoidalnego jest często stan stresu, agresja niepokój, halucynacje, lęki.

Zespół paranoidalny - objawy

Lekarz, który zauważa objawy paranoidalne, jest w większości przypadków przekonany, że zaburzenie to ma już znaczną głębokość. Choroba przenika nie tylko myślenie, ale także zachowanie pacjenta. Objawy paranoi zaburzenie osobowości obejmują:

  • przewaga iluzji graficznych;
  • halucynacje słuchowe;
  • niepokój i depresyjny nastrój;
  • systematyzacja urojeniowych pomysłów - pacjent może wymienić istotę zjawiska, którego się boi (na przykład prześladowanie), jego datę, cel, środki, efekt końcowy;
  • dla chorych, bzdury postrzegane są jako oświecenie;
  • urojenia związku: wydaje się pacjentowi, że obcy na ulicy "podpowiadają" coś, patrzą na siebie;
  • szalone pomysły można łączyć z halucynacjami dowolnego typu;
  • delirium prześladowań;
  • zaburzenia czuciowe.

Stan paranoidalny często występuje z chorobą psychiczną wywołaną somatycznie i często towarzyszą jej pseudo-halucynacje. Należy zauważyć, że istnieją dwa warianty przebiegu choroby:

  1. Szalona opcja - usystematyzowany nonsens, pacjenci są niedostępni lub w ogóle nie są dostępni.
  2. Opcja "halucynacyjna" - przeważają halucynacje werbalne, pacjent wchodzi w kontakt.
  3. stan paranoidalny

Uważa się, że łatwiej jest ustalić diagnozę i wybrać technikę leczenia paranoidalnych zachowań halucynacyjnych, ponieważ możliwe jest poznanie cech stanu u pacjenta.

Zespół paranoidalny - leczenie

Jeśli zauważysz którykolwiek z powyższych objawów u siebie lub u kogoś, kogo znasz, skontaktuj się z psychiatrą. We wczesnych stadiach choroby psychicznej łatwiej ją leczyć, ale w stanie zaniedbania choroba staje się bardzo niebezpieczna. Z reguły kuracja jest zalecana jako złożona: metody psychoterapeutyczne są połączone z przyjmowaniem leków.