Psychologia i związki Poznaj siebie

Empiryczna wiedza o świecie - funkcje i metody

Osoba, która ma kontakt z otaczającym go światem, nie może wykorzystywać jedynie faktów naukowych i nieczułego logicznego osądu. Znacznie częściej potrzebuje wiedzy empirycznej do życia kontemplacji i pracy narządów zmysłów - wzroku, słuchu, smaku, węchu i dotyku.

Co oznacza wiedza empiryczna?

Cały proces wiedzy można podzielić na dwie części: teoretyczną i empiryczną. Pierwsze uznawane jest za najwyższe, ponieważ opiera się na problemach i prawach, które są ich rozwiązaniem. Ocena tego jako ideału jest dyskusyjna: teoria jest dobra dla procesów już zbadanych, których znaki już dawno zostały rozpatrzone i opisane przez kogoś innego. Wiedza empiryczna to zupełnie inna forma wiedzy. Jest oryginalny, ponieważ teoria nie może powstać bez analizy własnych uczuć z przedmiotu badań. Nazywa się to także kontemplacją zmysłową, co oznacza:

  1. Pierwotne przetwarzanie wiedzy o obiekcie. Przykład jest prymitywny: ludzkość nigdy nie dowie się, że ogień jest gorący, jeśli pewnego dnia jego płomień nie zostanie spalony przez kogoś.
  2. Początkowy moment ogólnego procesu poznawczego. Podczas niej osoba aktywuje wszystkie zmysły. Na przykład, odkrywając nowy gatunek, naukowiec wykorzystuje wiedzę empiryczną i ustanawia jego obserwację i rejestruje wszystkie zmiany w zachowaniu, wadze i kolorze osoby.
  3. Interakcja jednostki ze światem zewnętrznym. Sam człowiek jest nadal ssakiem, dlatego w procesie badań sensorycznych opiera się na instynktach.

Empiryczna wiedza w filozofii

Każda nauka ma unikalną wizję potrzeby korzystania z uczuć w procesie badania środowiska i społeczeństwa. Filozofia wierzy, że empiryczny poziom wiedzy jest kategorią, która służy wzmocnieniu więzi społecznych. Rozwijanie zdolności obserwacyjnych i wyobraźnia , osoba dzieli się swoim doświadczeniem z innymi i rozwija myślącą kontemplację - konstruktywną percepcję, wynikającą z symbiozy uczuć i wewnętrznego spojrzenia (punktu widzenia).

metody wiedzy empirycznej

Znaki wiedzy empirycznej

Cechy charakterystyczne każdego badanego procesu nazywa się jego cechami. W filozofii zastosuj podobną koncepcję - znaki, ujawniające charakterystykę procesu. Cechy wiedzy empirycznej obejmują:

  • zbieranie faktów;
  • ich pierwotne uogólnienie;
  • opis obserwowanych danych;
  • opis informacji uzyskanych podczas eksperymentu;
  • systematyzacja i klasyfikacja informacji.

Metody wiedzy empirycznej

Zrozumienie mechanizmu kategorii filozoficznej lub socjologicznej jest niemożliwe bez uprzedniego opracowania zasad prowadzenia badań. Empiryczny sposób poznania wymaga takich metod, jak:

  1. Obserwacja jest zewnętrznym badaniem obiektu, który opiera się na danych zmysłowych.
  2. Eksperymentalna interwencja w procesie lub jego reprodukcja w laboratorium.
  3. Pomiar - dając wyniki eksperymentalne w formie statystycznej.
  4. Opis - utrwalenie prezentacji otrzymanej od zmysłów.
  5. Porównanie to analiza dwóch podobnych obiektów w celu ujawnienia ich podobieństwa lub różnic.

Funkcje wiedzy empirycznej

Funkcje każdej kategorii filozoficznej oznaczają cele, które można osiągnąć poprzez jej zastosowanie. Ujawniają samą konieczność istnienia pojęcia lub zjawiska z punktu widzenia użyteczności. Empiryczny sposób poznania ma następujące funkcje:

  1. Edukacyjne - rozwija inteligencję i dostępne umiejętności.
  2. Zarządzanie - może wpływać na zarządzanie osobą przez ich zachowanie.
  3. Ewaluacja ewaluacyjna - empiryczna znajomość świata przyczynia się do oceny rzeczywistości bytu i jego miejsca w nim.
  4. Celem jest nabycie właściwych testów porównawczych.

Wiedza empiryczna - typy

Zmysłowy sposób zdobywania wiedzy może należeć do jednej z trzech odmian. Wszystkie są ze sobą powiązane i bez tej jedności empiryczna metoda poznawania świata jest niemożliwa. Te typy obejmują:

  1. Percepcja jest tworzeniem pełnoprawnego obrazu obiektu, syntezą doznań z kontemplacji całości wszystkich stron obiektu. Na przykład jabłko postrzegane jest przez osobę nie jako kwaśna lub czerwona, ale jako integralny obiekt.
  2. Sensacja jest empiryczną formą poznania, odzwierciedlającą w świadomości człowieka właściwości poszczególnych aspektów przedmiotu i ich wpływ na zmysły. Każda z cech jest odczuwalna izolowana od innych - smak, zapach, kolor, rozmiar, kształt.
  3. Prezentacja - uogólniony wizualny obraz obiektu, którego wrażenia powstały w przeszłości. Pamięć i wyobraźnia odgrywają ważną rolę w tym procesie: przywracają wspomnienia tego tematu pod jego nieobecność.