Nabyte otępienie, które najczęściej dotyka starszych ludzi, nazywa się demencją (z łac. "Szaleństwo"). Ta patologia nie jest wrodzona, ale nabyta. Przed chorobą osoba jest w stanie myśleć logicznie i służyć sobie, ale częściowo traci te możliwości.

Demencja - co to jest?

Ważne jest, aby zrozumieć, kiedy wystąpiło otępienie, że jest to choroba spowodowana uszkodzeniem mózgu. Ludzie w każdym wieku są dotknięci demencją, a nie tylko starymi ludźmi, a liczba przypadków stale rośnie. W przeciwieństwie do innych odchyleń, na przykład oligofrenii, zespół ten nabywa się i nie oznacza niedorozwoju umysłowego. Demencja jest poważnym zaburzeniem czynności nerwowej, w wyniku której pacjent traci nabyte umiejętności i wiedzę i nie może pojąć nowych. Następuje załamanie funkcji umysłowych zdrowej osoby.

Demencja w psychologii

Często zespół rozwija się z powodu innych chorób (Parkinsona, Picka, Alzheimera itp.), Urazów. Zaburzenie występuje w korze mózgowej i może mieć różne formy nasilenia i przebiegu: łagodne, umiarkowane i ciężkie. Jeśli występuje współistniejąca choroba i postępuje ona, a sama demencja rozwija się, choroba odwadnia pacjenta. Pacjent traci większość myślenia, przestaje poznawać otaczający go świat, a jego zainteresowanie życiem zanika. Zespół objawia się na wiele sposobów: pamięć, mowa, logika są zaburzone i pojawiają się stany depresyjne.

Demencja - przyczyny

Zespół ten powstaje w wyniku organicznego uszkodzenia mózgu po urazie lub pewnej chorobie (czasami kilku naraz). Aby sprowokować swoją chorobę może ponad 200 stanów patologicznych. W specyficznych postaciach otępienia, zaburzenia w korze mózgowej są wiodącym mechanizmem choroby. W innych przypadkach, porażenie ośrodkowego układu nerwowego jest konsekwencją tego zespołu.

demencja jest

Najczęstszymi przyczynami demencji są:

  • Choroba Alzheimera (do 65% wszystkich przypadków);
  • uszkodzenie naczyń spowodowane przez miażdżycę tętnic, nadciśnienie tętnicze, upośledzenie krążenia i właściwości krwi;
  • nadużywanie alkoholu i uzależnienie;
  • Choroba Parkinsona;
  • Choroba Picka;
  • uraz czaszkowo-mózgowy;
  • choroby gruczołów dokrewnych (problemy z tarczycy, Zespół Cushinga );
  • choroby autoimmunologiczne (stwardnienie rozsiane, toczeń rumieniowaty);
  • infekcje (AIDS, przewlekłe zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu itp.);
  • cukrzyca;
  • ciężkie choroby narządów wewnętrznych;
  • konsekwencją powikłań hemodializy (oczyszczanie krwi),
  • ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby.

Demencja - objawy

Istnieją trzy etapy choroby, więc każdy z nich ma swoją własną symptomatologię:

  1. Głównym objawem tej choroby jest postępujące zaburzenie pamięci. Oczywistymi objawami demencji są nagle drażliwość, okrucieństwo, nieporządek, regres w ludzkich zachowaniach.
  2. Wtórne objawy zespołu: amnestyczne zaburzenia pamięci, gdy pacjent przestaje rozpoznawać siebie w lustrze, myli prawą i lewą rękę i tak dalej.
  3. W ostatnim etapie napięcie mięśni zaczyna rosnąć, co może prowadzić do stanu wegetatywnego i śmierci.

W zależności od stopnia zaawansowania choroby jej objawy i reakcje pacjenta wyrażane są na różne sposoby:

  1. Z łagodną demencją, jest krytyczny wobec swojego stanu i jest w stanie zaopiekować się sobą.
  2. Przy umiarkowanym stopniu zniszczenia występuje spadek inteligencji i trudności w codziennym zachowaniu.
  3. Ciężka otępienie - co to jest? Zespół ten odnosi się do całkowitego rozpadu osobowości, gdy dorosły nie może nawet uwolnić się od jedzenia i potrzeby.

Jak uniknąć demencji?

Demencja starcza jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności osób starszych. Na rozwój tego syndromu nie odbija się w młodości, tymczasem pierwsze oznaki degradacji mogą pojawić się już w 55-60 latach. Pytając, jak zapobiegać demencji na długo przed jej możliwą manifestacją, musisz wprowadzić do swojego życia kilka zasad i dobrych nawyków:

  • odmowa alkoholu i palenia;
  • właściwe odżywianie (dzienne spożycie niezbędnej ilości witamin, wykluczenie fast foodów i tłustych potraw);
  • umiarkowana aktywność fizyczna;
  • aktywność intelektualna;
  • spokój (powinieneś unikać stresu, nie poddawaj się irytacji);
  • zapobieganie niedoborowi witaminy D - jego niedobór w organizmie prowadzi do rozwoju choroby Alzheimera i późniejszej demencji.
demencja, co to jest

Rodzaje demencji

Przejawienie tego zespołu zależy od dotkniętych obszarów mózgu, procesów patologicznych, obecności współistniejących lub pierwotnych chorób, wieku pacjenta. Według lokalizacji choroba otępienna dzieli się na kilka typów:

  1. Kora , która powstaje w wyniku klęski kory mózgowej. Jest on podzielony na podtypy: czołowy (płat czołowy cierpi) i frontowo-boczny (porażka płata lobovisochnoy).
  2. Podkorowe lub podkorowe , na które wpływają struktury podkorowe.
  3. Kora-podkorowa (istnieją oba rodzaje zmian opisanych powyżej).
  4. Wieloogniskowy , gdy w mózgu występują liczne zmiany.

Demencja starcza

Demencja związana z wiekiem jest powszechną patologią, która dotyka osób w podeszłym wieku. Z powodu braku odżywienia neurony w mózgu umierają, co prowadzi do nieodwracalnych zmian. W początkowym stadium rozwoju syndromu człowiek może nie rozumieć, a następnie został dotknięty otępieniem, że jest to choroba, która może doprowadzić do kompletnego szaleństwa. Pierwsze oznaki choroby to spadek koncentracja i zmęczenie. Inne prekursory: spowolnienie aktywności intelektualnej, trudności w elementarnych działaniach, zmiany nastroju.

Demencja alkoholowa

Niekoniecznie choroba dotyka osoby starsze. Przy długim - od 15 lat - nadużywaniu alkoholu dochodzi do otępienia alkoholowego, którego symptomami są: degradacja społeczna, utrata wartości moralnych, spadek umysłowy, dezorientacja uwagi, zaburzenia pamięci, zaburzenia narządów wewnętrznych, zmiany zanikowe w mózgu. Zazwyczaj degradacja osobnika jest ostatnim etapem rozwoju alkoholizmu. Do 20% wszystkich pacjentów uzyskało tę diagnozę w wyniku nadużywania alkoholu.

Niebezpieczeństwo alkoholu etylowego polega na tym, że zakłóca pracę neuroprzekaźników odpowiedzialnych za emocje. Nadużywanie alkoholu wpływa na narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i mózg. Otępienie tego typu pojawia się po długim uszkodzeniu neuronów alkoholem etylowym. Zwykle rozwój choroby obserwuje się na trzecim etapie uzależnienia, gdy dana osoba traci kontrolę nad jakością i ilością spożywanego alkoholu.

demencja starcza

Demencja organiczna

Jedną z przyczyn nabytej demencji jest uszkodzenie mózgu w wyniku urazów głowy, stanów zapalnych i siniaków. Również rozwój chorób naczyniowych, AIDS, kiły itp. Może stać się impulsem do rozwoju, a demencja organiczna jest chorobą, która może być całkowita, gdy wszystkie formy aktywności poznawczej (myślenie, uwaga, pamięć itp.) I częściowe (częściowe) cierpią. W drugim przypadku wpływa się na niektóre aspekty procesu poznawczego, przy zachowaniu względnego zachowania krytycznego myślenia i zachowań społecznych.

Schizofreniczna otępienie

Różne choroby związane z otępieniem wykazują określone objawy. W schizofrenii syndrom charakteryzuje się nieznacznym spadkiem inteligencji, ale pojawieniem się apatii, nieadekwatności, powstawania psychozy i paranoi. Okres zaostrzenia rozpoczyna się na tle uciskanego stanu emocjonalnego. Potem następuje dezorientacja w kosmosie. Schizofreniczna otępienie jest demencją, w której pamięć pozostaje niezmieniona przez długi czas, ale nie ma ostrości. Zachowanie pacjenta charakteryzuje się jako obce i bezradne.

Jak zachowywać się z pacjentami z demencją?

W przypadku tej choroby rokowanie jest wątpliwe. Główną trudnością są częste zmiany osobowości i zachowania. I główne pytanie dotyczące krewnych pacjentów: jak pomóc pacjentowi z demencją. Istnieją indywidualne programy leczenia i środki resocjalizacji. Ważne jest zrozumienie i rozróżnienie, że demencja jest takim modelem zachowania, a nie patologią. Ważne jest, aby inni dostroili się do pozytywnej interakcji, ponieważ zależy od nich, jak pacjent utrzyma kontakt ze światem zewnętrznym. Zaleca się stosowanie prostych wskazówek dla pacjenta:

  • jasno formułować pytania, mówić powoli i wyraźnie;
  • udzielać podpowiedzi, jeśli dana osoba zawodzi, aby móc czekać;
  • wziąć w posiadanie uwagę pacjenta;
  • dzielą działania na łańcuch prostych kroków;
  • komunikować się pozytywnie.
demencja związana z wiekiem

Jak leczyć demencję?

W celu skutecznego leczenia konieczne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie zespołu demencji, a strategia leczenia zależy od rozpoznania. Nie ma jasnego zalecenia dotyczącego leczenia demencji starczej, ponieważ każda osoba jest inna. Ale właściwa opieka, stosowanie preparatów ujędrniających i środków normalizujących pracę mózgu może znacznie zmniejszyć poziom degradacji, a nawet całkowicie zatrzymać demencję. Przy odpowiedniej terapii funkcje poznawcze są odwracalne.

  1. Zmniejszenie objawów choroby może nastąpić nawet poprzez normalizację odżywiania i reżimu (na przykład w przypadku demencji alkoholowej).
  2. Zapobiegaj śmierci komórek nerwowych i eliminuj objawy choroby i leki. Podstawą terapii są leki poprawiające procesy nerwowe, normalizujące krążenie krwi w naczyniach oraz leki wzmacniające połączenia nerwowe w mózgu.
  3. Pacjenci potrzebują nie tylko leków, ale także pomocy psychologicznej. Terapia psychospołeczna, która ma pozytywny wpływ na nastrój pacjenta i poprawia zdolności poznawcze w trakcie choroby, sprawdziła się dobrze. Kontakt z bliskimi ludźmi, zwierzętami, muzykoterapia ma korzystny wpływ na ogólny stan pacjenta.