Świadomość i poznanie należą do najbardziej palących problemów filozofii. Niemożliwe jest poznanie własnej świadomości, nawet jeśli próbuje się od niej odłączyć. Niemożliwe jest "wydostanie się z niego", więc filozofia rozważa świadomość przez pryzmat jego stosunku do czegokolwiek.
Świadomość i poznanie w filozofii i psychologiiŚwiadomość pozwala człowiekowi poruszać się w środowisku. Każdy obiekt we wszechświecie ma swoją własną wartość. Człowiek angażuje swój umysł poprzez wiedzę. Świadomość pomaga nam odzwierciedlić otaczający nas świat, dlatego doświadczamy go emocje , myślimy i próbujemy poznać rzeczywistość. Według filozofów świadomość podporządkowuje człowieka jego pragnieniom i celom. Sigmund Freud wniósł bardzo duży wkład w tę dziedzinę. Uważał, że nerwice, ataki paniki i lęk powstają na tle pragnień, które z jakiegoś powodu nie zostały zrealizowane, ale pozostały świadome. Tak więc "ja" jest zaciśnięte pomiędzy pragnieniami i postawami przyjętymi w społeczeństwie. Na przykład Freud uważał religię za formę społecznej nerwicy.
Aktywność świadomości jest ukierunkowana na poznanie. Człowiek obdarzony jest potrzebą poznawczą. Każdy z nas stara się zrozumieć nieznane i wyjaśnić niezrozumiałe. Na tym tle powstają różne idee i teorie. Wiele osób próbuje wyrazić poprzez kreatywność. To świadomość i poznanie spycha ludzi do kreatywności, która także przyczynia się do osobistego rozwoju.
Nie poznano jeszcze sposobu poznania osoby jego stworzenia. Możemy próbować budować teorie, ale na tym etapie ewolucji ludzie nie mogą poznać swojej świadomości. Aby to zrobić, trzeba wyjść poza to, co jest obarczone poważnymi komplikacjami.
Wielu wschodnich mędrców i szamanów nauczyło się przekraczać granice własnej świadomości, ale metody te nie są odpowiednie dla zwykłych, nieprzygotowanych osób, dlatego bardzo ważne jest zaangażowanie się w duchowe poszukiwanie i praktykę. Według mędrców to właśnie te metody poszerzają umysł i pomagają znaleźć odpowiedzi na pytania, które się pojawiają.