Agresja w naukach psychologicznych definiowana jest jako reakcja skierowana na szkodę innej jednostki, obiektu lub samego siebie. Zachowanie agresywne jest charakterystyczne dla osoby oszukiwanej w ich oczekiwaniach, którą określa ta sama nauka, co stan frustracji. Sytuacja niekoniecznie była skierowana przeciwko niemu. Na przykład zaczął padać deszcz, ale mężczyzna nie wziął parasola i kopie kota, który przechodzi obok.
Agresja agresywne zachowanie manifestuje się na różne sposoby. Czasami po prostu wychwytują twoje oko, gdy ktoś krzyczy, macha rękami lub podnosi głos. Ale czasami agresja może być starannie zamaskowana, ale nie jest to mniej niebezpieczne: może to być żarty, które ranią godność osoby, ukośne spojrzenia w jego kierunku, wątpliwe komplementy lub "litość" ("Och, co się stało, wyglądasz dziś tak źle!").
Zdarzają się również niekontrolowane ataki agresji, jest to już wyraźny dowód psychologicznego nieładu. Szczególnie niebezpieczne są te manifestacje w rodzinie, gdy przedmiotem agresji są kobiety, dzieci lub zwierzęta.
Agresywność i agresywne zachowania mogą również pełnić przydatne funkcje, na przykład gdy służą ochronie osoby lub rodziny. Ale w tym przypadku powinien on zostać zrealizowany i utrzymany pod kontrolą, odpowiedź musi odpowiadać wyzwaniu, w przeciwnym razie możliwe jest podporządkowanie się kodeksowi karnemu.
Zatem pojęcia "agresywnego zachowania" i "zarządzania agresją" powinny być podzielone. Zabójca oczywiście nie powinien pozostać bezkarny, ale najpierw musisz zmierzyć odmowę, a po drugie, pamiętaj, kto jest przed tobą. Jeśli jest członkiem rodziny, dzieckiem lub zwierzęciem bezbronnym, może kosztować i połykać twój gniew i próbować rozwiązać sprawę w pokoju.