Psychologia i związki Poznaj siebie

Czym jest paranoja i jak się ona objawia?

Współczesny człowiek musi doświadczyć wielu stresów, które mogą dać impuls rozwojowi zaburzeń psychicznych. Dlatego musisz wiedzieć, czym jest paranoja, która jest jedną z częstych zaburzeń. Jego rozwój jest stopniowy i ważne jest, aby zauważać objawy na czas, aby ułatwić udzielenie pomocy.

Paranoja - co to jest?

Choroba charakteryzuje się pojawieniem się urojeniowych pomysłów, które stale zajmują centralną pozycję w myślach człowieka. Paranoja sprawia, że ​​widzisz we wszystkim potwierdzenie swoich założeń, traktujesz wszystko bardzo krytycznie. Dotarcie do osoby w takim stanie jest bardzo trudne, ponieważ praktycznie nie dostrzega żadnych argumentów przeciwko jego fantazjom. Stopniowo paranoik coraz bardziej oddala się od realnego świata, pozostając tylko w otoczeniu własnych złudzeń.

Dlaczego rozwija się paranoja?

Przyczyny paranoi nie zostały jeszcze w pełni wyjaśnione. Podczas badań stwierdzono, że u tych pacjentów zaburzony jest metabolizm białek w mózgu. Przyczyny tego naruszenia są nieznane, istnieją wersje zarówno dotyczące predyspozycji genetycznych, jak i czynników sytuacyjnych życia. Większość naukowców jest skłonna do drugiej wersji, wierząc, że taka paranoja będzie prowokować szybciej niż prawdopodobieństwo dziedziczenia.

Paranoia - Psychologia

Pojawienie się zaburzeń psychicznych jest wielką tajemnicą dla nauki, nie ma jednego jasnego scenariusza, który by dokładnie doprowadził do ich pojawienia się. Dlatego medycyna może tylko identyfikować czynniki ryzyka, ale w przypadku ich braku, nie ma gwarancji zdrowia psychicznego. Zwyczajowo wyróżnia się następujące przyczyny paranoi:

  • patologiczne zmiany w mózgu;
  • urazy głowy;
  • częsty stres, depresja;
  • niekorzystny dziedziczność;
  • zaburzenia neurologiczne;
  • Choroba Alzheimera i Parkinsona;
  • długotrwałe stosowanie leków, więcej kortykosteroidów;
  • dziecięca psychiczna trauma;
  • zaburzenia metaboliczne wpływające na produkcję białka;
  • zaburzenia wieku mózgu;
  • uzależnienie od alkoholu lub narkotyków;
  • niezadowolenie z życia, izolacja;
  • niekorzystne warunki życia.
jak pozbyć się paranoi

Rodzaje paranoi

Przy takim zaburzeniu dana osoba może być utrwalona na różne rzeczy i zgodnie z tym trendem występują różne rodzaje zaburzeń.

  1. Prześladowcza paranoja . Charakteryzuje się ciągłym poczuciem prześladowania. Często towarzyszy mu delirium.
  2. Ostra ekspansywna . Człowiek zaczyna uważać się za wielkiego artystę, błyskotliwego myśliciela lub po prostu wszechmocnego. Jest dręczony przez brak uznania ze strony społeczeństwa, może pojawić się gniew.
  3. Alkoholiczna paranoja . Rozwija się na tle nadużywania napojów alkoholowych, jest przewlekłym zaburzeniem. Stan charakteryzuje się poczuciem prześladowania i zazdrości.
  4. Hipochondria . Pacjent jest przekonany, że ma jakąkolwiek chorobę, często poważną lub nieuleczalną. Ma halucynacje, nonsensy i stan osłupienia.
  5. Pożądanie Manifestowane przez urojenia erotyczne lub miłosne.
  6. Inwolucyjna paranoja . Kobiety cierpią na nią przed menopauzą, delirium jest usystematyzowane. Zaburzenie zaczyna się w ostrej postaci, trwa długo.
  7. Wrażliwe . Często obserwuje się po różnych uszkodzeniach mózgu, charakteryzujących się zwiększoną wrażliwością i wrażliwością. Pacjent ma skłonność do tworzenia konfliktów.
  8. Paranoja walki . Przy takim nieporządku istnieje poczucie trwałego naruszenia praw, dlatego człowiek niestrudzenie walczy o nie.
  9. Sumienie . Stopień samokrytycyzmu wzrasta, pacjenci są gotowi do bezczynności na wszelkie drobne przestępstwa.
paranoja co to jest

Paranoja - oznaki i objawy

Wystąpienie zaburzenia może być trudno zauważalne, zwłaszcza gdy dana osoba jest już w depresji. Dlatego musisz wiedzieć, czym jest paranoja i jak się ona manifestuje, aby móc odróżnić rozwój poważnego naruszenia na bardzo wczesnym etapie. Główne objawy paranoi:

  • halucynacje (słuchowe i wizualne);
  • przewartościowane, obsesyjne i urojeniowe pomysły;
  • redukcja samokrytyczności, redukcja aktywności umysłowej;
  • urojenia wielkości;
  • wysoka wrogość;
  • skrajna dezorientacja, podstawą cierpienia mogą być drobne akty;
  • nadmierna zazdrość.

Paranoja i schizofrenia - różnice

Te dwa zaburzenia są podobne symptomatycznie, jakiś czas temu paranoja była uważana za szczególny przypadek schizofrenii. Teraz rozróżnia się choroby, ale pozostaje podobieństwo między objawami między paranoją a jednym z rodzajów schizofrenii. Dlatego zrozumienie, czym jest paranoja, wymaga zwrócenia uwagi na zewnętrzne przejawy i mechanizmy ich występowania.

Paranoja to choroba, która rozwija się na podstawie cech osobowych. Brad pojawia się z powodu konflikt wewnętrzny osoba uważa się za niedoszacowaną i nie rozumie, dlaczego tak się dzieje. U schizofreników system delirium jest mniej logiczny, a czasami sami pacjenci postrzegają swoje idee jako irracjonalne. Dzieje się tak z powodu naruszenia percepcji rzeczywistości, której przyczyną jest zmiana odczuć i halucynacji.

Czy schizofrenia i paranoja są dziedziczone?

Choroby psychiczne są trudne do leczenia i nadal istnieje ryzyko ich przeniesienia na drodze dziedziczenia. Paranoja i schizofrenia są również poważnymi zaburzeniami, więc osoby z nich cierpiące mają duże trudności z zakładaniem rodzin. Nie wszyscy naukowcy wierzą w takie naruszenia, że ​​odmowa ich życia osobistego jest uzasadniona, ponieważ wina genów nie została ostatecznie udowodniona. Uzależnienie genetyczne od paranoi nie zostało jeszcze potwierdzone, chociaż takie założenia zostały poczynione. Tylko w połowie przypadków schizofrenii można wyodrębnić dziedziczność;

jak leczyć paranoję

Jak doprowadzić osobę do paranoi?

Poważne doświadczenie lub seria wyczerpujących wydarzeń może dać impuls rozwojowi zaburzenia psychicznego. Takie incydenty mogą być specjalnie dostosowane do ich własnych korzyści, podobne przypadki są szczegółowo opisane w praktyce sądowej. Ludzie z już istniejącymi odchyleniami są doprowadzani do następnego podziału, a następnie wykorzystują swoją niestabilność do własnych celów.

Choroba psychiczna "paranoja" może być również wyzwalana z zewnątrz, ale jest to trudne do zrobienia. Teoretycznie każda zdrowa osoba może być niepokojona, zmuszając go do zwątpienia w swoją własną normalność. Aby to zrobić, trzeba znać jego słabości i wywierać na nie systematyczną presję, ale takie informacje są dostępne tylko dla tych najbliższych. Czas rozwoju naruszenia zależy od cech danej osoby, ale w każdym razie zajmie to trochę czasu, więc złośliwi napastnicy będą musieli poważnie próbować celowo doprowadzić do paranoi

Czym jest niebezpieczna paranoja?

Początek naruszenia może wydawać się nieszkodliwy, więc osoba nie zawsze jest świadoma potrzeby poszukiwania pomocy. Dzieje się tak ze względu na to, że nie wszyscy rozumieją, co może prowadzić do paranoi. W miarę postępu choroby symptomy staną się jaśniejsze: jeśli wcześniej wydawało się, że ktoś podąża za nim, wkrótce poczucie nadzoru nie opuści domu, gdy środki komunikacji zostaną odłączone. Na tym tle mogą rozwinąć się inne zaburzenia, w wyniku czego jakość życia nie tylko się pogorszy, ale stanie się nie do zniesienia.

Jak pozbyć się paranoi?

Współczesna nauka nie wie dokładnie jak leczyć paranoję . Istnieją sprawdzone metody, ale paranoja i prześladowania lub paranoja alkoholowa wymagają różnych podejść. Samopomoc w tym przypadku jest bezproduktywna. W takim stanie osoba nie może odpowiednio ocenić swoich myśli i działań, potrzebny jest profesjonalny pogląd. Dlatego z objawami paranoi powinieneś skontaktować się ze specjalistą, który przeanalizuje i przepisze zrównoważone leczenie.

Jak radzić sobie z paranoją - porady psychologa

Choroba może być całkowicie wyeliminowana po pierwszym leczeniu i może okresowo powracać po remisji. Wiele zależy od etapu wykrywania, na wczesnym etapie istnieje duże prawdopodobieństwo skutecznej eliminacji. Paranoja jest leczona sesjami psychoterapeutycznymi, ale leki można dodatkowo stosować w celu zmniejszenia nasilenia objawów. Wyniki zależą od samego pacjenta, gdy nawiązując zaufanie z lekarzem, sukces zostanie osiągnięty szybciej.

To zajmie niezależną pracę, której odradza się psychologom, aby nie stracili z pola widzenia:

  • unikanie stresu i depresji;
  • krytyczny stosunek do ich pomysłów;
  • pełny odpoczynek;
  • odrzucenie złych nawyków;
  • regularne ćwiczenia.