Duch przestrzeni leśnej - wszyscy słyszeliśmy o tym od dzieciństwa, ale tylko nieliczni wiedzą, jak naprawdę wygląda goblin. W starożytnej Rosji miał kilka imion: Leshak, cherubin leśny, król lasu, dziadek lasu. Przez wiele stuleci ludzie wierzyli, że po ich śmierci stali się tymi, których przeklali w swoim życiu, a także nieochrzczonymi dziećmi.
W licznych rosyjskich opowieściach obraz diabła jest antropoidalnym stworzeniem o oczach, których blask można dostrzec z daleka. Ponadto jego skóra jest ciemniejsza niż u zwykłej osoby. Co więcej, w niektórych legendach można zobaczyć opis diabła jako ostrej chimery bez prawego ucha, a białoruscy staroobrzędowcy twierdzą, że cherubin leśny ma tylko jedno oko i jedną nogę, na której pięta znajduje się z przodu, a nie z tyłu, jak wszyscy ludzie.
Jego włosy są długie, splątane i szare. Wprawdzie kosztem kolorowych loków można argumentować. Istnieją opowieści, w których wspomniano o rudowłosym duchu lasu. Mieszkańcy Syberii jednogłośnie twierdzą, że diabeł ma długą historię broda bagnisty kolor, kudłate dłonie i stopy, a na głowie czasami nosi spiczasty kapelusz.
Najciekawsze jest to, że właściciel lasu ma różną wysokość. Więc goblin wygląda jak źdźbło trawy, staje się duży i wysoki, jak stuletni dąb. Kiedy robi zdjęcie mężczyzny, zwykle ubrany jest w białą koszulę, a na prawej nodze zawsze ma lewą łydkę. Poza tym ubrania, które zapina, wręcz przeciwnie.
Duch lasu wygląda jak znajoma osoba, żywa lub martwa. Tylko jego głos jest głośny. Sposób mówienia jest dziwny: powtarzanie ostatnich słów rozmówcy, nieustannie mamrocząc coś pod nosem, śpiewając jakieś melodie. Tylko w oczach towarzysza diabeł nigdy nie spojrzy. Mówi się, że boi się zobaczyć życie w tych oczach, człowieku radość .