Osobowość każdej osoby jest wielopłaszczyznowa i każdy z nas ma unikalny zestaw cech charakteru, a czym dokładnie są, rozważmy bardziej szczegółowo.
Przede wszystkim, aby nauczyć się własnych cech postaci , konieczne jest przeanalizowanie zarówno osobistych postaw (w tym poczucia własnej wartości, samokrytycyzmu), jak i stosunku do innych (pokazuje to okrucieństwo lub miłosierdzie, obojętność - życzliwość, wrażliwość, współczucie, uprzejmość itp.), do przypisanych zajęć, spraw (lenistwo, dokładność, staranność lub niedbalstwo).
Już od urodzenia osoba przejawia główne cechy swojej postaci i przez cały cykl życia każdy z nas nabiera indywidualnych cech. W zależności od typu temperament (choleryczny, sangwiniczny, flegmatyczny, melancholijny) dominuje, takie właściwości charakteru są wymawiane. Tak więc ludzie flegmatyczni łatwiej się organizują, pojęcie dyscypliny nie jest im obce, melancholijni z kolei są życzliwi, sympatyczni, a od osoby optymistycznej osoba choleryk wyjdzie na znakomitego organizatora. Bez względu na temperament, człowiek może rozwinąć pożądane cechy charakteru.
To, co ma dobre cechy charakteru i co złe, zależy nie tylko od temperamentu, wrodzonych cech, ale także od kręgu komunikacji jednostki, jej wychowania. Są to między innymi:
W dawnych czasach negatywne cechy nazywano "smokami żyjącymi w każdym człowieku". Obejmują one: