Columbia Volcanoes

Przez terytorium Kolumbia minąć góry Andów. W południowej części kraju masyw rozgałęzia się na 3 równoległe grzbiety, zwane Kordylierą Wschodnią, Zachodnią i Środkową. Terytorium to charakteryzuje się wysoką sejsmicznością i dużą liczbą wulkanów, wymarłych i aktywnych. Te ostatnie powodują znaczne szkody dla rolnictwa i ludności.

Najbardziej znane wulkany Kolumbii

Na terenie kraju znajduje się kilka wulkanów, które są szczytami górskimi z kraterami. Są one częścią parków narodowych i rezerwatów, a na ich zboczach zamieszkują różne zwierzęta i rosną rzadkie rośliny. Szczyty chętnie podbijają wspinaczy i odwiedzają zakochanych natury Najbardziej znane wulkany Kolumbii to:

Nevado del Huila - znajduje się w departamentach Tolima, Huila i Cauca. Jest to potężna góra, której szczyt znajduje się na wysokości 5365 m. Ma wydłużony kształt i jest pokryty lodem. Wulkan spał przez około 500 lat, aw 2007 roku zaczął działać w postaci emisji popiołów i trzęsień ziemi. W kwietniu wybuchł Nevado del Huila: nie było ofiar, a około 4000 mieszkańców zostało ewakuowanych z pobliskich osad.

Kumbal jest aktywnym stratowulkanem, który jest uważany za najbardziej wysunięty na południe w kraju i należy do departamentu Nariño. Jego wysokość nad poziomem morza wynosi 4764 m, a zbocza pokryte są licznymi kraterami i lawami. Kształt góry to ścięty stożek zwieńczony wytłaczaniem daktylu.

Cerro Machín - położone w środkowo-zachodniej części państwa, część Park Narodowy Los Nevados i należy do departamentu Tolima. Stratowulkan składa się z kilku szczytów, z których najwyższy osiąga 2750 m npm. Ma kształt stożka i składa się z wielu warstw popiołu, tefry i utwardzonej lawy. Wokół jest ogromna liczba osiedli, więc ta góra jest jedną z najniebezpieczniejszych na świecie. Jego aktywność wzrosła w 2004 r., A ostatnia erupcja miała miejsce na początku XIII wieku.

Nevado del Ruiz (Nevado del Ruiz lub El Mesa de Herveo) - zajmuje pierwsze miejsce wśród najniebezpieczniejszych aktywnych wulkanów w Ameryce Południowej. W Kolumbii nazywa się to "zabójczym", ponieważ w 1985 r. Wulkan zabił ponad 23 tysiące osób (Tragedia Armero). Góra znajduje się na obszarach Tolima i Caldas, jej szczyt osiąga 5 400 metrów nad poziomem morza. Pokryta jest wielowiekowymi lodowcami, ma kształt stożka, należy do typu plinowskiego i składa się z olbrzymich warstw tefry, piroklastycznych skał i stwardniałej lawy. Wiek Nevado del Ruiz ma ponad 2 miliony lat.

Azufral (Azufral de Tuquerres) - stratowulkan, który znajduje się na terytorium departamentu Nariño. Jego szczyt osiąga 4070 m. W pobliżu góry powstał kompleks kopuł lawy i kaldera o średnicy 2,5-3 km. Powstały w okresie holocenu (około 3600 lat temu). Z drugiej strony Azufral jest jezioro Laguna Verde. W 1971 r. Odczuwano tutaj wstrząsy (około 60 razy), a na stokach rejestrowano aktywność fumaroli.

Cerro Bravo (Cerro Bravo) - znajduje się w Parku Narodowym Los Nevados i należy do departamentu Tolima. Wulkan stratowulkan powstał w okresie plejstocenu, składa się głównie z daktyli i osiąga wysokość 4000 m. Ostatni raz wybuchł w XVIII-XIX wieku. Pisemne dowody nie przetrwały, ale analiza radiowęglowa wskazuje na ten fakt. Dzisiaj góra charakteryzuje się emisją piroklastycznych przepływów, w wyniku czego powstaje rodzaj kopuły.

Cerro Negro de Mayasquer (Cerro Negro de Mayasquer) - znajduje się w departamencie Nariño, na granicy z państwem Ekwador . Na szczycie góry znajduje się stożek, na którym znajduje się kaldera, która otwiera się na zachód. W kraterze utworzyło się małe jeziorko, nad brzegiem którego działają liczne fumarole. Ostatni raz wybuchł stratowulkan w 1936 roku. To prawda, naukowcy nie są do końca pewni, że to był Cerro Negro de Mayasker, a nie sąsiadujący z nim Reventador, który był aktywny.

Doña Juana (Doña Juana) - z siedzibą w departamencie Nariño, składa się z 2 kalder i ma dostęp do południowo-zachodniego i północno-wschodniego. Jest to wulkan andesityczno-daktylowy, którego szczyt łączy kilka kopuł lawy. Działał od 1897 do 1906 roku, kiedy wzrostowi kopuły towarzyszyły przepływy piroklastyczne na dużą skalę. Podczas erupcji zginęło ponad 100 osób z pobliskich osad. Wulkan jest nadal uznawany za ważny.

Romeral (Romeral) to najbardziej wysunięty na północ stratowulkan na kontynencie, położony w pobliżu miasta Aransassou w departamencie Caldas. Należy do masywu Ruiz-Tolima, a skała magmowa składa się z andezytu i daktylu. Wulkan charakteryzuje się wykwitami typu plinowskiego, które spowodowały tworzenie się osadów pumeksu oddzielonych warstwą gleby.

Sotará (Volcán Sotará) - położony w prowincji Cauca, w pobliżu Miasto Popayan i odnosi się do centralnej Cordillera. Wysokość wulkanu wynosi 4580 m nad poziomem morza. Ma 3 kaldery, które nadają mu nieregularny kształt. Na zboczu jest źródło rzeki Patia. Góra zachowuje aktywność hydrotermalną i fumarolową, a stacja monitorująca stale rejestruje również sejsmiczne.

Galeras (Galeras) - znajduje się w departamencie Nariño, w pobliżu miasta Pasto. Jest to potężny i duży wulkan o wysokości 4276 m. Średnica podstawy przekracza 20 km, a krater wynosi 320 m. Utworzone w nim jezioro ma głębokość około 80 m. Podczas ostatniej erupcji w 1993 r. Zginęło 9 osób na górze (6 odkrywców i 3 turystów). W kolejnych latach ofiar nie obserwowano, ale dwukrotnie ewakuowano ludzi ze strefy ryzyka.

Nevado del Tolima - powstało 40 tysięcy lat temu, a ostatnia erupcja miała miejsce w 1600 roku pne Strumowulkan znajduje się na terenie Parku Narodowego Los Nevados, w departamencie Tolima. Jego zbocza pokryte są krzewami i łąkami, na których pasą się zwierzęta. Dotarcie do góry jest najwygodniejsze z miasta Ibague.

Purase (Purace) - aktywny wulkan położony na terytorium tytułowego Parku Narodowego w Centralnej Cordillera, Prowincja Cauca. Jego maksymalny punkt znajduje się na wysokości 4756 m. Góra góry pokryta jest śniegiem i ma kształt stożka. Krater charakteryzuje się różnorodnością źródeł termalnych fumaroli i siarki. W XX wieku miało tu miejsce 12 erupcji.