Rodzaje przywództwa
Mówiąc słowo "przywódca", wyobrażamy sobie pewną siebie, zdecydowaną osobę o niekwestionowanym autorytecie. Ogólnie rzecz biorąc, portret jest dość standardowy, ale dlaczego przywódcy nie robią tego samego? Chodzi o różne typy przywództwa, z których korzystają. Istnieje kilka klasyfikacji przejawów cech przywódczych, które uważamy za dwa najpowszechniejsze.
Demokratyczny i autorytarny typ przywództwaDość często używają podziału w stosunku do głowy podwładnych. Na tej podstawie typy przywództwa są podzielone na dwie duże grupy:
- Styl autorytarny . Cała moc koncentruje się w rękach przywódcy, który sam wybiera cele i wybiera sposoby ich osiągnięcia. Pomiędzy członkami grupy komunikacyjnej są minimalne, są one również kontrolowane przez lidera. Główną bronią jest groźba kary, wymagania i strach. Ten styl oszczędza czas, ale tłumi inicjatywę pracowników, którzy zamieniają się w pasywnych wykonawców.
- Demokratyczny typ przywództwa . Większość badaczy uznaje to za najlepsze. Ponieważ zachowanie takich przywódców jest zazwyczaj pełne szacunku wobec członków grupy. Podwładni mają możliwość przejęcia inicjatywy, ale ich odpowiedzialność wzrasta. Informacje są dostępne dla zespołu.
Klasyfikacja zaproponowana przez M. Webera jest dziś powszechnie uznawana. Uważał, że przywództwo daje rozkazy, powodując posłuszeństwo. Aby to osiągnąć, przywódcy korzystają z różnych zasobów, w zależności od rodzaju, przydzielając charyzmatyczny, tradycyjny i racjonalno-prawny rodzaj przywództwa.
- Tradycyjny typ Opiera się na rytuałach, tradycjach i sile przyzwyczajenia. Przeniesienie władzy przechodzi przez dziedziczenie, przywódca staje się jednym z pierworództwa.
- Typ racjonalny i prawny . Tutaj władza opiera się na zestawie norm prawnych uznawanych przez innych. Przywódca wybierany jest zgodnie z tymi normami, które regulują również dostępne mu działania.
- Charyzmatyczny typ przywództwa . Podstawą jest wiara w wyłączność osoby lub ludu wybranego przez Boga. Charyzma staje się połączeniem prawdziwych cech. osobowość i tych, którzy są obdarzeni przywódcą swoich naśladowców. Dość często indywidualność menedżera odgrywa drugorzędną rolę w tym procesie.
Mówiąc najprościej, tego rodzaju przywództwo opiera się na przyzwyczajeniu, umyśle lub emocjach. Weber uważał, że głównym motorem rozwoju jest charyzmatyczny styl zarządzania, ponieważ tylko on nie jest związany z przeszłością i może zaoferować coś nowego. Ale w okresach ciszy optymalne będzie przywództwo racjonalno-prawne.