Tubkal National Park
Państwo Maroko różni się od innych krajów w Afryce Północnej tym, że Sahara nie jest tu dominująca, a większość terytorium zajmuje Zamontuj Atlas . Rozciągnęli się na około piętnaścieset kilometrów i zostawili pewien ślad na florze i faunie. Największym zainteresowaniem podróżujących jest najwyższy punkt - Mount Tubkal jego wysokość wynosi 4167 metrów nad poziomem morza.
Tutaj, w 1970 roku, został otwarty Park Narodowy, który ma powierzchnię sześćdziesięciu pięciu tysięcy hektarów i jest nazwany od góry Tubkal. Znajduje się siedemdziesiąt kilometrów od historycznego miasta Marrakesz , który zachował do naszych czasów potężną cytadelę z potężnymi potężnymi wieżami. Możesz chodzić tylko po terytorium rezerwatu. Jeśli masz sprzęt turystyczny, możesz skorzystać z usług zwierząt w paczkach (osłów i koni) za dodatkową opłatą. Płatność należy uregulować w biurze turystycznym lub u lokalnego przewodnika w najbliższej miejscowości Imlil.
Flora i fauna Tubkal National Park
Różnorodność biologiczna parku narodowego jest naprawdę wyjątkowa. Z pasma górskiego można zobaczyć zielone równiny, gąszcze jałowca, tuję i dąb, groty, jaskinie i skaliste wąwozy, wzdłuż których płyną rzeki górskie z absolutnie czystą wodą. W pachnącym i malowniczym lesie znajdują się jeżozwierze, jelenie, gazele, psikusy, małe gryzonie, muflony, szakale, a także ryś i dziki kot. Ogromna liczba różnych rodzajów motyli lata na łąkach górskich iw krzewach, niektóre z nich są bardzo rzadkie. Na przykład żeglarze, którzy swoimi trzepoczącymi lotami bardzo przypominają miniaturowe ptaki kolibra. Z gadów żyją jaszczurowate osty, kameleony i liczne węże, na przykład kobra i rogate żmije.
W Parku Narodowym Tubkal chronione są naturalne kompleksy zarośli tamariksów, jałowców, górskich łąk i lasów z dębu korkowego i kamiennego, a także cedru libańskiego. Niestety, charakter tej rezerwy został poważnie uszkodzony przez ręce człowieka, który w różnym czasie polował na zwierzęta parzystokopytne i drapieżniki, eksterminowane lasy, osuszone jeziora. W wyniku tego wandalizmu, część górska Maroko stracił wiele fauny. W XX wieku zniszczono tu ostatnie antylopy i lwy, a żyrafy, słonie i bawoły wymarły w XIX wieku. W najbardziej niedostępnych miejscach Atlasu bardzo rzadko spotyka się wesołe stada małp, wdzięczną czarną panterę i zwinną genettę - jest to krewna mangusty z Indii.
W miejscowości Imlil znajduje się szeroki wybór lokalnych hoteli (ich poziom to jedna gwiazdka), riadów i pensjonatów. Ceny są stosunkowo niskie. Marokańczycy - bardzo gościnni ludzie i zapraszają do życia i jedzą od nich, rozdają tradycyjne szlafroki, jednak nie są też darmowe. Po osiedleniu się w jednym z domów Aborygenów, każdy podróżny może poczuć narodowy, lokalny smak.
Istnieją inne opcje zakwaterowania na noc. Dziesięć kilometrów od miasta znajduje się tzw. Chata FAA. Zakwaterowanie tutaj to tylko sześćdziesiąt dirhamów, gorący prysznic to kolejne dziesięć rubli. Istnieją również śpiwory, pościel, usługi przewodników, mapy i pełne wyżywienie. Właściciele przewodnika Lonely Planet otrzymują zniżkę do trzydziestu procent. Najtańszym sposobem życia na łonie natury jest camping. Możesz przyjechać z namiotami lub wynająć je. Produkty, piecyk i inne niezbędne produkty są kupowane na miejscu.
Dla doświadczonego alpinisty wspinaczka na Park Narodowy nie będzie trudna, ale dla zwykłych podróżników ścieżka nie będzie łatwa. Zielone oliwki i palmy zastąpią lasy z chronionego drzewa korkowego, a za nimi widać zarośla cedru i dębu kamiennego, tylko jałowce i tujy dalej rosną. Po dziesięciu kilometrach turysta uderzy niezwykły kontrast: na południu widać martwe zbocza z gołymi kamieniami, a na północy - malownicze zielone doliny.
Trzydzieści kilometrów od podnóża gór prowadzi kręta droga do wioski Imlil, stąd zaczyna się trudna droga do rezerwatu. Do miasta jest autostrada, którą można dojechać samochodem lub innym samochodem transport . Na szczycie góry można zobaczyć najbardziej niezwykłe fascynujące krajobrazy Afryki Północnej, a na wiosnę, gdy spadnie śnieg, najbardziej dalekowzroczni będą mogli zobaczyć piaski pustyni Sahary. Pogoda w Parku Narodowym Tubkal, jak wszędzie indziej w Atlasie, jest bardzo zmienna i wietrzna, więc weź ze sobą ciepłe rzeczy, nawet w lecie, musisz. Na masywu górskim śnieg może leżeć do sześciu miesięcy, więc Tubkal stał się ulubionym ośrodkiem narciarstwo .
Trasy do wejścia do rezerwy, zarówno dla doświadczonych podróżników, jak i dla zwykłego turysty, w punkcie informacji turystycznej są z góry opracowywane przez przewodników. Zwykle podróż trwa od kilku godzin do dwóch dni, z noclegiem w jednym z hoteli. Strumienie tych, którzy chcą zdobyć szczyt i odwiedzić Park Narodowy, stale rośnie, więc usługi i infrastruktura również nie stoją, oczywiście nie ma tutaj restauracji ani restauracji. Ale jest czyste kryształowe powietrze, malownicze górskie krajobrazy, piękne śpiewy ptaków i tajemnicze rozgwieżdżone niebo.
Jak dostać się do Parku Narodowego Tubkal?
Najbliższą osadą jest wioska Imlil, położona zaledwie trzy kilometry od rezerwatu. Punktem wyjścia będzie nadal miasto Marrakesz . Grand Taxi będzie kosztować około dwóch tysięcy dirhamów na samochód - jeśli jesz sam, to weź ze sobą innych podróżników, aby zaoszczędzić. Istnieją również regularne połączenia autobusowe z podmiejskiego dworca autobusowego Baber Rob do Asni, koszt to tylko dwadzieścia dirhamów (około trzydzieści minut drogi), a stamtąd nadal trzeba wziąć taksówkę, cena będzie dziesięć lub trzydzieści dirhamów od jednego pasażera. W Maroko Uwielbiam targować się, pamiętaj o tym.
