Choroba nazywana jest dojarką, która objawia się pojawieniem się na genitaliach odchodów przypominających ser lub zsiadłe mleko. To jest rzeczywiście choroba grzybicza spowodowane przez drożdżaki grzyb Candida.

Klasyfikacja pleśniawki

Występują następujące typy kandydozy:

1. W zależności od stopnia uszkodzenia:

  • powierzchowne (uszkodzenie skóry, błony śluzowe, paznokcie);
  • głębokie (z uszkodzeniem narządów wewnętrznych).

2. Przez rozpowszechnienie:

  • uogólniony (rozprowadzany po całym ciele);
  • ogniskowa.

3. Zgodnie z przebiegiem klinicznym:

  • ostry
  • przewlekłe;
  • przewóz infekcji grzybiczych.

4. Według rodzaju zakażenia:

  • wewnątrzmaciczna - zakażenie płodu (przezprzełykowe, wstępujące (z dróg rodnych) i wewnątrznaczyniowe (podczas porodu w kontakcie);
  • po urodzeniu (po porodzie w dowolnym momencie życia).

Co to jest groźny drozd podczas ciąży?

Podczas ciąży występują wszystkie trzy typy przebiegu klinicznego choroby. Ale jeśli powóz nie ma żadnych objawów i jest diagnozowany tylko przez laboratorium, nie jest mniej niebezpieczny dla nienarodzonego dziecka. Podobnie jak w przypadku innych infekcji, choroby grzybicze pochwy mogą powodować śmierć płodu, poronienia, opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, zakażenie dziecka podczas porodu i poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy (zapalenie w macicy).

Przyczyny drozda w czasie ciąży

W czasie ciąży zmieniają się zmiany hormonalne u kobiet: wzrasta poziom progesteronu i estradiolu. Pod ich działaniem błona śluzowa pochwy wytwarza więcej glikogenu - dobrego podłoża dla bakterii kwasu mlekowego. Zwiększają one kwasowość pochwy, czyniąc otoczenie wrogim dla wielu mikroorganizmów, ale odpowiednim dla grzybów. Układ odpornościowy kobiety w ciąży jest osłabiony, aby nie wytwarzać przeciwciał przeciwko obcej białce płodu, a grzyby mogą rozwijać się bardzo szybko w tych warunkach. Ponadto dysbakterioza pochwy może powodować leki przeciwbakteryjne, leki hormonalne, choroby współistniejące (cukrzyca, opryszczka itp.).

Objawy drożdżycy w czasie ciąży

W każdym procesie zapalnym pochwy, główne objawy będą ból, rozładowanie i zaburzenia funkcji seksualnych. Ból drozdy w drożdżach, bardziej zakłócony swędzeniem i podrażnieniem błon śluzowych. Zaburzenia w drożdżach u kobiet w ciąży są białe, tandetne, z kwaśnym zapachem. Naruszenie funkcji seksualnych wiąże się ze zwiększonym bólem i pieczeniem podczas stosunku płciowego, czasami występuje podczas oddawania moczu.

Rozpoznanie drozda u kobiet w ciąży

Rozpoznanie kandydozy pochwy opiera się na objawach, bakterioskopii wymazu z pochwy i metodzie hodowli (wysiew wydalin na sprzyjającym środowisku, po którym następuje mikroskopia rozmazu). Jeśli to konieczne, zalecaj inne, bardziej złożone i kosztowne metody badawcze, choć zwykle dość proste.

Leczenie pleśniawki u kobiet w ciąży

Rodzaje leczenia pleśniawki u kobiet w ciąży są podzielone na:

  • często - wpływając na całe ciało lekami przeciwgrzybiczymi:
  • lokalne - świece, kremy, tabletki dopochwowe i maści są podawane dopochwowo, co wpływa na ognisko zapalne.

Tylko lekarz może przepisać leki do leczenia kandydozy. Ogólne leczenie kandydozy u kobiet w ciąży jest rzadko przepisywane - większość leków jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży.

Miejscowe leczenie lekami przeciwgrzybiczymi można stosować po 12 tygodniach ciąży. W ostrej kandydozie przebieg leczenia wynosi 10 dni z makroskopową metodą rozmazu po leczeniu. W pierwszym trymestrze lepiej jest unikać stosowania narkotyków nawet lokalnie, szczególnie w przypadku zagrożenia poronieniem i lekkim przebiegiem choroby.

objawy drożdżycy w czasie ciąży Jeśli to konieczne, w pierwszym trymestrze stosuje się miejscowe leczenie nietoksycznymi lekami przeciwgrzybiczymi (na przykład zawierającymi natamycynę), unikając stosowania klotrimazolu. Przewlekły drozd w czasie ciąży może wymagać dłuższego leczenia. Leki wykorzystują oboje partnerów, aby uniknąć ponownego zakażenia po wyleczeniu.

Zapobieganie drożdżakom u kobiet w ciąży

Zalecenia dotyczące zapobiegania drozdowi u kobiet w ciąży zwykle nie różnią się od ogólnych:

  • właściwe odżywianie;
  • pełny odpoczynek;
  • unikać przyjmowania leków powodujących dysbiozę;
  • regularne badanie u ginekologa.