W krajach byłego Związku Radzieckiego szprot jest spożywany dość często, co nie jest prawdą na Zachodzie, gdzie można go przypisać do przysmaków. Ta ryba żyje zarówno w solonej, jak i świeżej wodzie. Najczęściej szprot-solony szprot, konserwowany w sosie pomidorowym i szprotki . Ta ryba zyskała taką popularność ze względu na jej dostępność i użyteczne właściwości. Szprotki o niskiej kaloryczności i łatwość gotowania sprawiają, że jest to jeden z najbardziej ulubionych przysmaków rybnych współczesnych gospodyń domowych.
Skład szprota100 gram szprota zawiera 61 gramów wody, cholesterolu, popiołu, nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin B1, B2, D i PP, a także minerałów niklu, fluoru, wapnia, cynku, magnezu, potasu, chloru, fosforu, molibdenu i żelaza. Szproty kalorii są dość niskie i wynoszą tylko 137 kcal na 100 gramów produktu. Zawartość kalorii w tej rybie będzie się różnić w zależności od sposobu jej przygotowania. Na przykład, zawartość kaloryczna szprota w pomidorze wynosi 182 kcal na 100 gramów gotowego produktu.
Korzyści szprota to wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które działają przeciwko pojawieniu się miażdżycy. Zmniejszają również ilość trójglicerydów o niskiej gęstości i szkodliwych lipoprotein. Właściwe przygotowanie kilku będzie przydatne dla osób z chorobami układu krążenia.
Duża ilość wapnia ma korzystny wpływ na pracę wielu narządów i układów organizmu. Wapń tworzy tkankę kostną, a zatem przyczynia się do zachowania śnieżnobiałego uśmiechu, mocnych kości i pięknej postawy. Największa ilość wapnia i fosforu znajduje się w grzbiecie, ogonie i łusce. Dlatego przygotowując szprota, nie trzeba go oddzielać od kości.
Ludzie z chorobami przewodu pokarmowego nie powinni jeść szprota w pomidorach, ponieważ ocet w puszkach może podrażniać ściany żołądka i jelit.