Znieczulenie rdzeniowe do cięcia cesarskiego
Podobnie jak w przypadku każdej operacji, cięcie cesarskie wymaga znieczulenia. Dzisiaj rozwój medycyny umożliwił kobietę bycie świadomym podczas operacji i zobaczenie dziecka zaraz po urodzeniu. Jest to spowodowane cesarskie cięcie w znieczuleniu miejscowym.
Jak wykonać znieczulenie rdzeniowe do cięcia cesarskiego?
W celu wprowadzenia znieczulenia rdzeniowego do cięcia cesarskiego, oczekuje się, że ciężarna matka położy się na boku w pozycji embrionalnej lub usiądzie, wyginając plecy. Najważniejsze jest, aby kręgosłup zginać jak najwięcej. Niewielką część pleców w okolicy lędźwiowej traktuje się roztworem antyseptycznym, następnie lekarz wprowadza bardzo cienką igłę w przestrzeń międzykręgową. W tym samym czasie nakłucie opony twardej jest nakłute, a znieczulenie wstrzykuje się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Po 5-10 minutach matka oczekująca z reguły nie czuje już dolnej części ciała i nóg - można rozpocząć operację.
Przeciwwskazania do znieczulenia podpajęczynówkowego przy cięciu cesarskim
Znieczulenie miejscowe przy cięciu cesarskim nie jest wykonywane w następujących przypadkach:
- zmniejszenie objętości krwi;
- naruszenie krzepnięcia krwi lub przyjmowanie przyszłych leków przeciwzakrzepowych;
- infekcja w miejscu nakłucia;
- zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, choroby ośrodkowego układu nerwowego;
- uczulenie na anestetyki;
- zaburzenia rytmu serca;
- niedotlenienie płodu .
Znieczulenie rdzeniowe do cięcia cesarskiego - zalety i wady
Znieczulenie rdzeniowe dla cesarskiego cięcia jest uważane za jedną z najbezpieczniejszych metod łagodzenia bólu. Wśród zalet tej metody lekarze wyróżniają następujące:
- doskonały efekt przeciwbólowy (leki wpływają na rdzeń kręgowy, a nie na nerwy);
- szybkość znieczulenia;
- łatwość wdrożenia (lekarz dokładnie określa głębokość igły);
- brak toksyczności ogólnoustrojowej (znieczulenie podaje się w bardzo małej dawce).
Ta metoda ma swoje wady: 
- ograniczony czas (około 2 godzin), chociaż jest to wystarczające do cięcia cesarskiego ze znieczuleniem rdzeniowym;
- gwałtowny spadek ciśnienia krwi - w wyniku zawrotów głowy i nudności;
- bóle postfunkcjonalne mogą utrzymywać się przez miesiące - związane z częściową utratą płynu mózgowo-rdzeniowego i naruszeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego;
- powikłania neurologiczne (chemiczne lub bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, uszkodzenie rdzenia kręgowego po wprowadzeniu cewnika w celu przeprowadzenia długotrwałego znieczulenia podpajęczynówkowego).