Postawa psychologii społecznej i ideologii społeczeństwa jest bardzo złożona, a nawet myląca. W końcu wydaje się, że jeden wynika z drugiego, ale z drugiej strony wyklucza się częściowo drugi. Jeśli podzielimy te dwa pojęcia tak prosto, jak to tylko możliwe, okazuje się, że psychologia społeczna jest emocjonalnym postrzeganiem świata, a ideologia jest owocem racjonalizmu. To znaczy, koncepcje są skrajnie sprzeczne.
Czym jest psychologia społeczna?Psychologia publiczna i świadomość społeczna są w każdej epoce, ludzie, a nawet klasa. Jest to połączenie tradycji, zwyczajów, wydarzeń historycznych, zwyczajów, motywacji, uczucia i tak dalej. Każdy naród ma swoją własną psychologię społeczną, o czym świadczą wyrażenia takie jak "niemiecka dokładność", "szwajcarska punktualność", "włoska gadatliwość".
Niemniej jednak w ludziach żyjących w jednej epoce może panować inna psychologia stosunków społecznych. Jest to podział klasowy, kiedy ludzie mają wspólne cechy związane z przynależnością do jednego narodu i epoki, ale zachowują się w inny sposób.
Czym jest ideologia?Tak więc doszliśmy do punktu kontaktu z psychologią społeczną i ideologią. Ideologia jest również odbiciem świata, ale proces ten odbywa się na wyższym poziomie - nie na poziomie emocjonalnym, lecz teoretycznym.
Zwykle ideologia jest tworzona jako płód racjonalne myślenie szczególnie "utalentowani" przedstawiciele klasy (i założyciel kierunku ideologicznego niekoniecznie należą do tej klasy). Na przykład ideologia, według której niewola i podporządkowanie burżuazji jest złe, może być łatwo ogłoszona przez samą osobę należącą do burżuazji.
Według słynnego "ideologa" - Karola Marksa, ideologowie (teoretyków, myślicieli) zasadniczo przyjmują te same wnioski, co ludzie. Tylko wnioski ideologa są teoretyczne, ale ludzie osiągają to samo w praktyce, w praktyce.