Depresja reaktywna

Reaktywna depresja jest jednym z objawów klinicznych reaktywnej psychozy. Rozwija się na podstawie ostrego stres związane z silnymi wstrząsami emocjonalnymi o charakterze negatywnym, na przykład z odejściem bliskich, sytuacjami kryzysowymi w sferze finansowej i zawodowej, klęskami żywiołowymi itp.

Główną cechą depresji reaktywnej jest to, że osoba jest całkowicie skupiona na tym, co się stało, przewija te wydarzenia w swojej głowie raz za razem, nie będąc w stanie skoncentrować się na czymś innym. Wszystko, co się wydarzyło, staje się dla niego obsesją. Pacjent doświadcza ciągłej depresji, często wycofuje się w sobie, płacze, odmawia jedzenia i nie śpi dobrze. We śnie widzi wszystkie te same okoliczności, które spowodowały jego stres i rozwija lęk przed koszmarami, dlatego próbuje całkowicie zrezygnować ze snu, co z kolei może prowadzić do poważnych zaburzeń w układzie nerwowym i pojawienia się halucynacji.

Objawy depresji reaktywnej

Często depresja reaktywna, której symptomy mogą objawiać się w pewnym okresie po tragedii, prowadzi do tego, że człowiek wszystko wyniesie do kultu, zamieniając wspomnienia tego w sens dalszego istnienia i korelując wszystkie jego późniejsze zachowania z tymi zdarzeniami, poczynając od wyboru ubrania codzienna rutyna.

Może się również zdarzyć, że na początku biedak żyje, jak na przykład w autopilocie objawy reaktywnej depresji ostre przypadki, w jego umyśle mogą być substytutem rzeczywistości. Na przykład może argumentować, że jego zmarły ukochany nie umarł wcale, ale odszedł na krótko i zareaguje bardzo gwałtownie, jeśli spróbuje go o tym przekonać. Powstaje tak zwana depresja psychogenna, której korzenie są czasem ukryte w predyspozycjach genetycznych danej osoby schizofrenia . W rzeczywistości zarówno depresje reaktywne, jak i psychogenne są dwoma gałęziami tego samego drzewa i opierają się na tych samych czynnikach predysponujących.

W przypadku diagnozy depresji reaktywnej pacjent powinien być leczony wyłącznie lekami stosującymi leki przeciwpsychotyczne i pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego.