Niewiele osób wie o korzyściach i szkodach związanych z miodem rzepakowym, ponieważ jest ono dość rzadkie. Miód ten charakteryzuje się jasnożółtym, nieprzejrzystym kolorem, ostrym aromatem i gorzkim posmakiem.
Roślina rzepakowa karmi zwierzęta gospodarskie, ale szybko prowadzi do zubożenia gleby, więc siają bardzo mało. Z tego powodu pszczelarz stoi przed dość trudnym zadaniem. Konieczne jest nie tylko przetworzenie tego kapryśnego produktu, ale także znalezienie miejsca, w którym taki rzadki nektar zostanie zebrany.
Jeden hektar ziemi podczas kwitnienia rzepaku (od maja do czerwca) umożliwia zbieranie do 90 litrów miodu. Ale w rezultacie miód jest znacznie mniejszy, co wynika z jego szybkiej krystalizacji. Po pobraniu miodu w plastrach przez ponad 24 godziny, nie można już go opróżnić.
Miód rzepakowy jest bardzo podatny na procesy fermentacji, dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie zasad jego przechowywania. Bank z miodem powinien być w ciemnym i chłodnym miejscu.
Miód rzepakowy jest często stosowany do różnych silnych leków, a wszystko dzięki jego składowi, który radykalnie różni się od każdej innej odmiany.
Korzystne właściwości miodu rzepakowego są dostępne witamin , minerały, pierwiastki śladowe i substancje biologicznie czynne. Duża liczba pierwiastków śladowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka wyjaśnia przydatność miodu rzepakowego. Na przykład: żelazo, jod, sód, fosfor, cynk i potas .
Szczególne zalety miodu rzepakowego to jego korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Ilość soli mineralnych w tym miodzie jest podobna do ilości soli w ludzkim ciele, co oznacza, że jest idealna do leczenia wielu chorób krwi i chorób związanych z sercem i naczyniami krwionośnymi.
Mówiąc o zagrożeniach związanych z miodem, ważne jest, aby pamiętać, że miód powinien być stosowany z ostrożnością przez osoby cierpiące na otyłość, cukrzycę i osoby uczulone na produkty pszczele.