Prorok Eliasz jest dobrze znany w chrześcijaństwie. W tym samym czasie praktycznie nie ma informacji o jego życiu. Jedyną rzeczą absolutnie pewną jest to, że był nieskończenie oddany wierze chrześcijańskiej i oskarżył żydowskiego króla Achaba o bałwochwalstwo - wiarę w pogańskiego boga Baala, któremu składano ofiary.
Pomimo licznych napomnień od Eliasza, król pozostał wierny swojemu bożkowi, za co Bóg został ukarany przez trzyletnią suszę w kraju, w którym rządził. Tylko w tej sytuacji modlitwa Eliasz, zwrócił się do Pana, ocalił Izraelitów od ciężkiej suszy, a król Achab ostatecznie odmówił czczenia pogańskiego bożka. Na cześć tego cudownego wyzwolenia ustanowiono prawosławne święto Eliasza Proroka.
Ilya sam pokazał ludziom cuda i ukarał grzeszników, przynosząc grad, grzmoty i błyskawice na ich pola. Ale troszczył się o strażników chrześcijańskiej wiary, nasycając ich fabułę pełną wdzięku wilgocią. Dlatego ludzie, którym wydawał się szorstki starzec, podróżowali w powozie ognia i dowodzili grzmotem i błyskawicą. Taki surowy prorok Elijah był przedstawiany jako malarz ikon, a jego ikona z nim nabrała szczególnego znaczenia w ludzkich sprawach. Pomagała w dokończeniu rozpoczętych prac, zwłaszcza w okresie prac rolnych, miała "zmiękczający" wpływ na zaciekłe dusze i chronił przed chorobą. I było to dla proroka Eliasza, który został zaadresowany przez chłopów modlitwą za deszcz. Później święty bóg pioruna, prorok Eliasz, stał się patronem wojsk powietrznodesantowych.
Pytanie, ile osób świętować dzień, w którym prorok Eliasz złożył wspaniałą modlitwę na rzecz deszczu, zostało rozwiązane po prostu. Święty zastąpił pogańskiego boga, świętego patrona ognia, grzmotu, błyskawicy i deszczu - Perun Oddanie odbyło się 2 sierpnia, kiedy to, zgodnie z powszechnym przekonaniem, woda nabywa właściwości lecznicze, zmywa przekleństwa, złe oko i choroby, a kąpiele w wodach otwartych są zakazane.